جلوه های قرآن در کربلا

قرآن بارها می فرماید: به منطق و حق ّ فکر کنید، نه به تعداد نفرات و تعبیراتی از قبیل : (اکثرهم لا یعملون ) ، (اکثرهم فاسقون ) ، (اکثرهم کاذبون ) را به کار برده است .
قرآن می فرماید: هر گامی و کلامی باید بر اساس بصیرت باشد (ادعوا الی اللّه علی بصیره ا نا و من اتّبعی ) در امام حسین (ع) و حضرت ابوالفضل و اصحاب : روز عاشورا ده سخنرانی کوتاه برای موعظه و ارشاد مردم داشتند.
قرآن ، از ایثارگران تجلیل می کند; (و یؤثرون علی انفسهم ) ، در کربلا جلوه های بسیاری از ایثار به چشم می خورد که نمونه ی بارز آن ایثار حضرت ابوالفضل العباس (ع) است .
قرآن به عفو کردن و پذیرش عذر مردم سفارش می کند که نمونه ی بارز آن در کربلا عفو و بخشش حرّبن یزید ریاحی است .
قرآن می فرماید: (و العاقبه للمتّقین ) و (و العاقبه للتقوی ) در کربلا نام نیکی از دهها هزار جنایتکار نیست ، امّا نام 72 تن سرباز امام حسین (ع) همچنان زنده است .
قرآن می فرماید: ای پیامبر! ما نامت را بلند داشتیم ; (و رفعنا لک ذکرک ) ، در کربلا نام حسین (ع) برای همیشه بلند آوازه ماند.
قرآن می فرماید: (امرت لان اکون اوّل المسلمین ) یعنی رهبر باید پیشگام باشد و در کربلا امام حسین (ع) فرزندش علی اکبر (ع) را قبل از جوانان بنی هاشمی به میدان نبرد فرستاد.
قرآن می فرماید: (فاستقم کما امرت و من تاب معک ) ای پیامبر! تو و یارانت استقامت بورزید، در کربلا بهترین جلوه های استقامت را در امام حسین و یارانش : می بینیم .
قرآن به جای نام بردن از افراد، ملاک ها و معیارها را بیان می کند. مثلا می فرماید: مولای شما کسی است که در رکوع نمازش انگشتر خود را به فقیر داد و در یک لحظه بین نماز و زکات را جمع کرد، و این مردمند که باید جستجو کرده مصداق آیه را پیدا کنند، در کربلا امام حسین (ع) نفرمود: من با یزید بیعت نمی کنم بلکه ، بلکه فرمود: (مثلی لایبایع مثله ) یعنی خط ستیز حق ّ و باطل در طول تاریخ بوده ، هست و خواهد بود.
قرآن می فرماید: بدی های مردم را با خوبی جواب دهید; (ویدرؤن بالحسنه السیئه) ، در کربلا حرّ راه را بر امام می بندد، ولی امام حسین (ع) به تشنگان لشکر حر و حتّی به اسب های آنها آب می دهد.
قرآن پیروی از خدا و اولیای الهی و وفاداری را سفارش می کند، برخی یاران امام حسین (ع) که جان خود را برای نماز ظهر عاشورا سپر کرده و تیرها را به جان خریدند هنگامی که امام بعد از نماز و در لحظه آخر عمر آنان بالای سرشان آمد آنها پرسیدند: آیا وفا کردیم ? گویا تا آن لحظه نسبت به وفاداری خود شک داشتند
.! قرآن در بسیاری از آیات سفارش به توحید می کند، جمله ای که امام حسین (ع) فرمود: ((لا معبود سواک )) بهترین جلوه ی این آیات است .
قرآن به نهی از منکر و غیرت دینی و دفاع از حریم سفارش می کند، در کربلا آخرین جمله امام حسین (ع) در گودی قتلگاه به لشکر یزید این بود که به خیمه های من حمله نکنید و ناموس مرا پاس دارید و اگر دین ندارید لا اقل در دنیا آزاد مرد باشید.