به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) آیتالله العظمی عبدالله جوادی آملی، امروز، 15 فروردین در ادامه تفسیر سوره فصلت با بیان اینکه سوره فصلت در مکه نازل شده است، گفت: قرآن از سوی خدا نازل شده و هدایت برای همه انسانهاست و هم برای عموم و هم برای افراد خاص قابل استفاده است.
وی افزود: تنزیل وحی و قرآن مانند تنزیل باران نیست، زیرا قرآن از یک سو به انسانها و از سوی دیگر به خداوند متصل است و هر کسی به قدر فهم و تلاش خود میتواند از آن بهره ببرد.
6 روز برای خلقت آسمان و زمین
این مرجع تقلید با اشاره به بحث خلقت آسمان و زمین در این سوره و با بیان اینکه بحث آن در سورههای دیگری نیز آمده است، اظهار کرد: اگر چه این بحث در چندین سوره دیگر نیز بیان شده، ولی در سوره فصلت توضیح بیشتری برای خلق آسمان و زمین بیان شده است.
این مفسر قرآن تصریح کرد: دو روز از شش روز برای آفرینش زمین است. خدا زمین را در دو روز آفرید و این کوههای بلند را که به منزله میخ است در آن قرار دارد تا برکاتش نصیب مردم شود.
صاحب تفسیر تسنیم گفت: اگر این کوهها را پایه قرار میداد و نه میخ، برکات امروز را برای زمین و مردم آن به دنبال نداشت، زیرا اگر کوهها پایه بودند با لرزش زمین زندگی در آن ناممکن میشد.
تفاوت دیدگاه زمخشری و علامه طباطبایی
وی افزود: برخی مانند پیروان زمخشری و فخر رازی شش روز را برای آماده شدن خلقت تقسیم کرده و چهار روز را برای زمین و فصول چهارگانه و روزیهای آن و مابقی را برای آسمان بیان کردهاند.
این استاد برجسته حوزه عنوان کرد: علامه طباطبایی به برکت روایتی در نورالثقلین معتقد است که خلقت زمین دو روز است و چهار روز را نمیپذیرد. خداوند وقتی خواست آسمان را تنظیم کند، آسمان با میل آن را پذیرفت. پس زمین را در دو روز و آسمان را در دو روز آفرید و دو روز میماند برای بین آسمان و زمین.
آیات مربوط به خلقت آسمان و زمین
وی با بیان اینکه آیات مربوط به خلقت آسمان و زمین سه طایفه هستند، گفت: یکی اینکه شش روز برای خلقت است؛ دیگر اینکه چهار روز برای زمین و دو روز برای آسمان و طایفه سوم این است که ما بین آسمان و زمین هم مدتی دارد که علامه طباطبایی هم به این معتقد است و در سه سوره نیز «ما بینهما» در کنار خلقت آسمان و زمین مطرح شده.
رابطه آیه خلقت آسمان و زمین با فرازی از جوشن کبیر
این مفسر قرآن با اشاره به آیه شریفه «الذی خلق السموات و الارض و ما بینهما» تاکید کرد: اینکه در دعای شریف جوشن کبیر میگوید «یا رب الهواء و الفضاء» مراد همین است، زیرا میلیاردها موجود در این فضا و هوا وجود داشته که رزق و روزی دارند و آنچه که برخی به عنوان مدت برای فصول و روزی بیان کردهاند، ربطی به مدت خلقت آسمان و زمین ندارد.
وی تاکید کرد: خداوند هدف از خلق آسمان و زمین و همه آفرینش و هستی را عبودیت بیان کرده است تا انس و جن با عبادت الهی به درجه کمال نائل شوند.