سندرم استیف پرسن نوعی عارضه با محوریت سفت شدن عضلات می باشد که دردناک بوده و در زندگی فرد اختلالات شدیدی ایجاد می کند. در این مطلب با علائم سندرم استیف پرسن آشنا می شوید.
علائم سندرم استیف پرسن
سندرم یا ناهنجاری استیف پرسن یک نوع بیماری با محوریت سفت شدن عضلات است که در مراحل اولیه بیشتر عضلات تنه و شکم را درگیر می کند. در آغاز ممکن است سفت شدن عضلات موقتی باشد ولی در نهایت این اختلال به صورت ثابت باقی می ماند.
با گذشت زمان عضلات پا هم سفت شده و در ادامه بازو و حتی صورت هم وارد این چرخه می شود. درمان معمولا با هدف مدیریت علائم و بهبود تحرک و راحتی بیمار صورت می گیرد. این مطلب به علائم سندرم استیف پرسن اشاره دارد.
همچنین پیشنهاد می شود برای اطلاع از سندرم ورنیکه کورساکوف و سندرم استیکلر از این مقالات نیز بازدید نمایید.
چه کسانی دچار ناهنجاری استیف پرسن می شوند؟
ناهنجاری استیف پرسن یک اختلال حرکتی خودایمنی نادر می باشد که روی سیستم عصبی مرکزی شامل مغز و نخاع تاثیر می گذارد. فرد مبتلا به این عارضه در آغاز سفت شدن ماهیچه های تنه را تجربه می کند و به مرور زمان سفت شدن عضلات پا و سایر عضلات بدن نیز تجربه می شود.
این سندرم می تواند سبب اسپاسم عضلانی دردناک شود. اسپاسم عضلانی غالبا به شکل تصادفی رخ می دهد یا می تواند با سر و صدا، ناراحتی عاطفی و حتی لمس فیزیکی جزئی ایجاد گردد.
در طول زمان، در اکثر موارد ناهنجاری استیف پرسن منجر به تغییر وضعیت بدن فرد می شود. در موارد شدید حتی ممکن است توانایی بیمار در راه رفتن یا حرکت نیز محدود شود. برخی از افراد مبتلا به این اختلال به منظور مدیریت علائم و حفظ کیفیت زندگی سال ها به درمان مداوم نیاز پیدا می کنند.
همانطور که اشاه رشد این سندرم بسیار نادر است و معمولا از هر یک میلیون نفر فقط 1 نفر به این عارضه مبتلا می شود. خانم ها دو برابر مردان در معرض خطر این بیماری نادر قرار دارند. علائم آن ممکن است در هر سنی روی دهند ولی بیشتر بین 30 تا 60 سالگی بروز می کنند.
قابل ذکر است ناهنجاری استیف پرسن بیشتر در افراد مبتلا به انواع خاصی از بیماری ها از جمله اختلالات خود ایمنی(دیابت، تیروئیدیت، ویتیلیگو و کم خونی پرنیشیوز) و برخی سرطان ها( سینه، ریه، کلیه، تیروئید، کولون و لنفوم هاجکین) دیده می شود.
علائم ناهنجاری استیف پرسن چیست؟
توسعه علائم ناهنجاری استیف پرسن ممکن است چندین ماه تا چندین سال طول بکشد. بعضی از بیماران برای سا ها وضعیت ثابتشان را حفظ می کنند. این در حالی است که حال دیگران به آهستگی بدتر می شود.
علائم کلی این ناهنجاری عبارت است از:
- درد
- سفتی عضلات
- ناراحتی عمومی
- اسپاسم عضلانی دردناک
با افزایش سفتی عضلات، برخی افراد حالت خمیده پیدا کرده و در موارد شدید، این سفتی می تواند در راه رفتن یا حرکت اختلال ایجاد کند.
قابل ذکر است اسپاسم های عضلانی دردناک در این سندرم می توانند چند ثانیه، چند دقیقه یا گاهی چندین ساعت نیز ادامه یابند. گاهی مواقع، گرفتگی و سفتی عضله ممکن است به اندازه ای شدید باشد که سبب دررفتگی یک اندام، شکستن استخوان یا افتادن کنترل نشده گردد.
اسپاسم ها معمولا سفتی عضلات را بدتر کرده و این حالت می تواند بدون دلیل روی دهد یا وقتی که بیمار در معرض صدای غیر منتظره یا بلند، لمس فیزیکی، محیط سرد یا شرایط استرس زا قرار می گیرد به وجود آید.
قابل ذکر است اسپاسم عضلانی می تواند کل بدن یا فقط یک ناحیه خاص را درگیر نماید. معمولا خوابیدن تعداد اسپاسم ها و شدت آنها را کاهش می دهد.
