پیرو حقیقی قرآن، بدعاقبت نمی‌شود

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) آیت‌الله‌العظمی عبدالله جوادی آملی امروز 11 خردادماه در درس تفسیر در مسجد اعظم با بیان اینکه آیه 15 سوره شوری ناظر به اصول کلی اعتقادی است، گفت: قرآن فرمود ما فرقی میان پیامبران نمی‌گذاریم و به پیامبر فرمود بگو اگر محکمه‌‌ای باشد من عادلانه آن را اداره می‌کنم و اگر مناظره‌ای باشد عادلانه و عاقلانه رای نهایی را صادر کنیم.
وی افزود: خطاب به یهود فرمود «لستم علی شیء». اغلب مفسران گفته‌اند شما ارزشی ندارید مگر اینکه تورات را اقامه کنید که حرف خوبی است اما المیزان گفته شما با تفکر تثلیثی و ... پایگاه و جایگاه فکری مستقر و ثابتی ندارید که دین خود را اقامه کنید، لذا حجتشان داحض و لغزنده است و چون می‌لغزد خودش با حرف خودش از اعتبار می‌افتد.

استدلال لغزنده منکران پیامبر(ص)

آیت‌الله جوادی آملی عنوان کرد: منکران پیامبر می‌گفتند کسی که پیامبر است، باید فرشته باشد و اگر فرشته نباشد پیامبر نیست و اگر فرشته بخواهد بر کسی نازل شود، باید آن فرد جزء سرمایه‌داران و بزرگان مکه و مدینه باشد و می‌گفتند چرا فرشته بر ما نازل نمی‌شود و ما هم با آنها تماس نداریم یا می‌گفتند ما هم اگر بخواهیم مثل قرآن می‌آوریم؛ این حرف‌ها را می‌زدند و درباره معاد هم می‌گفتند اگر راست است پدران ما را از گور درآورید تا ببینیم خبری هست یا نه.

این مفسر قرآن اظهار کرد: اینها تصور می‌کنند معاد یعنی آمدن مردگان به دنیا و قریه‌هایشان. لذا فرمود اینها نه مبدا و نه وحی و نه معاد را شناخته‌اند به همین دلیل سخنانشان داحض است، زیرا معاد دنیایی نیست که کسی از قبر به سمت دنیا برگردد، بنابراین فرمود ما دلیل احسن می‌‌آوریم ولی شما حرف حسابی ندارید.

این مرجع تقلید ادامه داد: برای اهل کتاب هم گفته است که یهودیان موسی را قبول دارند و مسلمانان هم قبول دارند بنابراین قدر متیقن است که یهود موسی را می‌پذیرند و بقیه انبیاء را رها می‌کنند. قرآن فرمود موسی را به خاطر معجزات قبول دارید ولی بعد از او عیسی آمده که معجزات قوی‌تری داشت و بعد از آن پیامبر با معجزه جهانی آمده است و اگر معجزه برای موسی هست برای دیگر انبیاء هم هست پس چرا قبول نمی‌کنید پس حجت یهودیان هم داحض است.

عاقبت اومانیسم

وی تاکید کرد: اگر کسی تفکر اومانیسمی داشت هوای او اله اوست و هرچه انبیاء می‌آوردند اگر مطابق میل آنان نبود تکذیب می کردند. ولی با اینکه حجت آنان داحض است باید انذار وجود داشته باشد و پیامبر تو نباید آنان را در هر شرایطی رها کنی.
وی بیان کرد: کتاب‌هایی که بشر عادی می‌نویسد نارل است و در نزد خود سلسله مطالبی را در قلمرو دنیا می‌نویسند اما حرف انبیاء متنزل است یعنی مانند طناب آویخته شده است قرآن مثل باران نیست که به زمین انداخته باشند بلکه آویخت تا رابطه میان بنده و خدا باشد. بنابراین اگر کسی واقعا قرآن را گرفت هیچ ممکن نیست به معصیت بیفتد و بدعاقبت شود و در دنیا سرگردان باشد البته اگر واقعا آن را گرفت زیرا اعتصام باعث حفظ انسان می شود و مطمئنا سقوط نخواهد کرد.

ساختار حق آفرینش

وی افزود: خدا در آیات فراوان این سؤال را مطرح کرد که آسمان و زمین با چه آفریده شده است. اگر از انسان بپرسید که خانه با چه چیزی ساخته شده می‌گوید سیمان و اگر بپرسید سیمان می گویند از ذرات و اگر بپرسیم ذرات دیگر بی جواب می ماند ولی قرآن در اینجا جوابی دارد که ناب است. فرمود ما سؤال شیمی و تجربی و فیزیکی و ... نداریم سؤال ما متافیزیکی است بنابراین جواب هم متافیزیکی است فرمود کل عالم را با حق ساختیم یعنی اینجا جای باطل و خلاف نیست و هر کسی باطل کند رسوا می‌شود.
وی بیان کرد: قرآن ترزو است و شما خود را با این ترازو بسنجید که سقوط کرده یا بالا رفته‌اید. در جریان معاد هم فرمود آنهایی که به قیامت عقیده ندارند در رسیدن به قیامت تعجیل دارند و می‌گویند کو اما اینهایی که مرده‌اند اعظم مسایل در برزخ برایشان کشف می‌شود ولی کشف همه حقایق در آخرت است. ولی آنهایی که مومن به معاد هستند از قیامت هراسناک هستند زیرا بسیاری از ما لغزش‌هایی داریم.

نزدیکی قیامت نسبت به ابد

این مفسر قرآن اظهار کرد: مومنان می‌دانند ساعت قیامت حق است که اگر قیامت کبری باشد نسبت به سیر ابد نزدیک است زیرا ابد غیرمتناهی لایقفی است.
وی تاکید کرد: در تلقین می‌گویند الموت حق و ... ولی آیه «والوزن یومئذ الحق» از این قبیل نیست. فرمود ما اعمال را که با سنگ نمی‌سنجیم بلکه قرآن و عتر ت میزان هستند و اعمال شما هم با آن سنجیده می‌شود.