زندگینامه طحاوی

ابو جعفر احمد بن محمد بن سلامة بن عبد الملک ازدی منسوب به قبیله معروف قحطانی. «طحاوی» ، منسوب به آبادی «طحا» از سرزمین مصر است. وی در سال (239 ه) تولد یافت و در سال (321 ه) وفات نمود و در قرافه مصر دفن گردید.

او در خانواده علم و دانش پرورش یافت، پدرش از دانشمندان بود و دائیش «اسماعیل بن یحیی مزمن» متوفای (264 ه) از برجسته ترین اصحاب محمد بن ادریس شافعی در شهرش بوده و مادرش نیز از اهل علم و حدیث بوده است.

طحاوی در میان اهل سنت محدث قوی، فقیهی برجسته و عالم زبردست و نویسنده ای توانا است که نزدیک به چهل تألیف به او نسبت می دهند که از جمله آنهاست «سنن الشافعی» ، «شرح صافی الآثار» و «شرح مشکل الآثار» ...

در بیان موقعیت طحاوی در میان اهل سنت همین بس که علما اهل سنت کتاب عقیدتی او را بنام «بیان عقیدة اهل السنة و الجماعة» نامیدند. ⁽¹⁾

آقای نجم الدین محمد درکانی نام هشت نفر از علمائی که بر «عقیدة الطحاوی» شرح نوشته اند ذکر می نماید ⁽²⁾ و علامه شیخ محمد صالح الفرفور سیزده شرح را برای آن می شمارد. ⁽³⁾

پی نوشت:

1 ترجمه و اقتباس از مقدمه «العقیدة الطحاویة» ، شرح و تعلیق، محمد ناصر الدین الالبانی، به قلم زهیر التاویش.

2 العقیدة الطحاویة، ص 12 و .13

3 شرح العقیدة الطحاویة، الاستاذ العلامة الشیخ محمد صالح الفرفور.