مجموع عقاید طحاوی توسط خود ابوجعفر طحاوی در کتاب کوچکی در حدود ده صفحه بنام «عقیدة الطحاویة» جمع آوری شده است، و بعضی از علما معاصر اهل سنت این عقاید را در ضمن 105 بند و اصل شماره گذاری نمودند. (1)
بسیاری از علمای اهل سنت عقاید طحاوی را همان عقاید اهل سنت و جماعت می دانند و می گویند که همه علما بر لزوم تبعیت از آنها اتفاق دارند.
بر اساس اکثر نسخه های این کتاب، طحاوی این عقاید را عقیده تمام اهل سنت و جماعتی که به مذهب، ابی حنیفه نعمان بن ثابت کوفی و ابی یوسف یعقوب بن ابراهیم انصاری و ابی عبد الله محمد بن حسن شیبانی هستند، می داند.
در اینجا جهت آشنایی بیشتر ترجمه برخی از اصول اعتقادی که در آنجا آمده است بر اساس شماره ای که دارد ذکر می کنیم.
1 (1) خداوند واحد است و شریک ندارد.
2 (13) صفات خداوند ازلی و ابدی هستند. (14) صفت «خالق» را بعد از خلقت خلق و صفت «باری» را بعد از احداث بریة استفاده نکرد.
3 (23) همه چیز با تقدیر و مشیت خداوند جریان پیدا می کند و هیچ مشیتی برای بندگان نیست مگر آنچه خداوند برایشان بخواهد. پس آنچه خداوند برایشان بخواهد محقق می شود و آنچه نخواهد تحقق نمی پذیرد.
4 (24) خداوند بر اساس تفضضل هر که را بخواهد هدایت، نگهداری و گذشت می کند و از روی عدل هر که را بخواهد گمراه، بیچاره و گرفتار می کند.
5 (29) محمد بنده برگزیده و پیامبر منتخب و رسول مرضی خداست.
6 (30) و او آخرین نبی و امام متقیان و سرور رسولان و حبیب پروردگار عالمیان است.
7 (33) قرآن کلام خداوند است و از او ظاهر شده بدون کیفیت گفتاری، و بر رسولش به وحی فرستاده شده و مؤمنین به حقانیت آن تصدیق دارند و یقین دارند که حقیقتا کلام خداوند است و مثل کلام بشر مخلوق نیست.
8 (35) اهل بهشت خداوند را می بینند بدون اینکه احاطه پیدا کنند، یا کیفیت آن معلوم باشد.
9 (36) خداوند برتر از داشتن حدود و غایات و ارکان و اعضا و ادوات است و جهات شش گانه بر او احاطه ندارند.
10 (39) معراج حق است و پیغمبر در حال بیداری به آسمان عروج کرد...
11 (40) حوضی که خداوند پیامبرش را به آن اکرام نمود و برای کمک و فریادرسی به امت قرار داد حقیقت دارد.
12 (41) شفاعت حق است و خداوند برای آنها ذخیره فرموده است.
13 (57) احدی از اهل قبله را به خاطر ارتکاب گناه کافر نمی دانیم مگر آن گناه را حلال بداند.
14 (58) قبول نداریم که گناه هیچ ضرری به ایمان وارد نمی کند.
15 (69) نماز در پشت سر هر اهل قبله ای صحیح است نیکوکار باشد و یا فاجر فرقی ندارد .
16 (72) خروج و قیام بر علیه حاکمان و والیان را جائز نمی دانیم و لو اینکه آنها ظلم و جور بکنند، و اطاعت از آنها مثل اطاعت از خداوند واجب است مادامی که امر به معصیت نکنند.
7 (86) افعال بندگان مخلوق خداوند است و کسب از بندگان است.