موعود در روایات

عن المفضل بن عمر، عن ابی عبدالله، علیه السلام، قال:

اقرب ما یکون العباد الی الله عزوجل و ارضی ما یکون عنهم اذا افتقدوا حجة الله و لم یعلموا بمکانه، و هم فی ذلک یعلمون انه لم تبطل حجج الله فعندها فتوقعوا الفرج کل صباح و مساء...

مفضل بن عمر از امام صادق، علیه السلام، نقل می کند که آن حضرت فرمود:

بهترین حالات تقرب مردم به خدای عزوجل و بالاترین خشنودی او از آنها در زمانی است که حجت خدا را نیابند و جای او را ندانند; و با این حال، باور دارند که حجتهای حق هیچ گاه باطل نمی شود (و آنان باید در راه خدا و دین او قدم بردارند).

در چنین زمانی، هر روز و شام منتظر فرج باشید...

اثباة الهداة، شیخ حر عاملی، ج 6، ص 406.

نکته ها:

1- ارزش و اهمیت باور و شناخت نسبت به دین و حجت الهی در زمان غیبت، آن قدر زیاد و والاست که منتظران را به بالاترین و برترین مراتب تقرب و رضای الهی می رساند.

2- امام و حجت الهی گرچه در ظاهر غایب است، اما دین و حجت حق را به بندگان می رساند و نمی گذارد کسانی که طالب حق و حقیقت هستند، به گمراهی و انحراف بیفتند.

3- انتظار فرج باید در هر صبح و شام باشد; و منتظران براستی چشم انتظار باشند.

4- انتظار راستین، ثمره و میوه شناخت، یقین و بصیرت است.