بینش سبز، ش 3
شرایط عمومی و حیات اجتماعی مردم ایران در گرو ایجاد تحول در اندیشه، مدیریت و شکل بندی های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است . منظورم از مدرنیته، غربی شدن یا غربی سازی نیست; بلکه پذیرش تحول در حوزه های اندیشه ای، تکنیکی و شکل بندی های سیاسی و اجتماعی است که می تواند افق های جدیدی را برای انسان ها و جوامع باز کند . البته به نظر من اصلاحات اخیر در ایران، تا حدی، بازگشت به دوران مشروطیت است . بخش مربوط به دولت و نیروهای رسمی طرفدار اصلاحات، هم به لحاظ تئوریک و هم به لحاظ مدیریتی، بسیار ضعیف بود; به گونه ای که می شود آنها را تمام شده تلقی کرد . ولی پتانسیل نهفته در جامعه از یک سو و عدم توانایی نیروهای رسمی نظام برای پاسخ دادن به مسائل، مشکلات و تحولات جدید از سوی دیگر، ما را ناگزیر، به سمت تحولات خواهد برد . بسیاری از افراد و گروه های طرفدار اصلاحات، نمایندگان واقعی اصلاحات نیستند و التزامات بیرونی و درونی آن را درک نمی کنند . برای مثال، ریاست مجلس و مؤتلفین نزدیک ایشان و حتی افرادی مثل سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، در بهترین حالت، محلل هایی برای اصلاحات و جامعه مدنی هستند; نه نمایندگان مناسب اصلاحات .
به عقیده من، مدرنیته یا تجدد، مرتبا در حال تجدد است و صورت بندی مشخص و ثابت ندارد . این مفاهیم، لزوما انگ غربی نداشته اند; چون این ها بخشی از تاملات انسانی است که در یک جای زمین روی داده و ما را متاثر کرده و ما می توانیم به نوبه خود در آن بازنگری داشته باشیم . در آنچه در عالم غرب و مدرنیته می گذرد، تباهی هایی وجود دارد; اما اینها باعث شده که ما نقاط مثبت یا فرصت های خودمان را از دست بدهیم و دوباره به سنت هایی روی بیاوریم که قابل دفاع نیستند .
در این گفت وگو، علی رغم درخواست مکرر مصاحبه گر، آقای قادری نه به مبانی فلسفی و ارزشی مدرنیته و تنافی آن با مبانی مکتب اسلام می پردازد و نه حاضر به تامل در رویه استعماری و سلطه طلب غرب نسبت به کشورهای دیگر است . انقلاب اسلامی ایران از فراگیری و اقتباس از دستاوردهای مدرنیته تن نزده است و در قانون اساسی و نهادهای رسمی خود، عناصر فراوانی را به کار گرفته است . اختلاف اصلی بانیان انقلاب اسلامی با روشنفکران غرب گرا در تفاوت های بنیادین اسلام با غرب مادی و نیز توجه به چهره استکباری نظام لیبرال - سرمایه داری است .
