نقش خانواده در احساس خوشبختی

مسلماً همه ی ما می دانیم که عوامل مختلفی در سعادت و خوشبختی انسان ها نقش دارند، ولی یقین بدانید که تأثیر خانه و خانواده در زندگی و سعادت، بیش از سایر عواملی است که در حیات آدمی دخیل اند.
خانه جایی است که انسان نخستین درس های زندگی را در آن می آموزد، رشد و نمو می کند و اغلب اوقاتش را در آن سپری می کند. خانواده مسئول تکوین شخصیت ماست و قدرت ما برای کار و زندگی از آن منشأ می گیرد. بزرگ ترین مسئولیت در خانواده به عهده ی پدر و مادر است و آن ها سکان دار کشتی عظیم خانواده هستند و باید آن را به سر منزل مقصود رهنمون سازند.
نخستین گامی که لازم است پدر و مادر برای سعادت و خوشبختی فرزندان خود بردارند، ایجاد یک محیط گرم و پر از مهر و عاطفه در کانون خانواده است. زیرا محیط سرد خالی از مهر و عاطفه، زمینه ی مساعدی برای فرار فرزندان از محیط خانواده و ریشه گرفته احساسات نامطلوب از قبیل خصومت و کناره گیری از اجتماع و حس انتقام جویی و بالاخره بدبختی و تیره روزی است.
پدر ومادر علاوه بر تأمین نیازهای جسمی و رفاهی کودکان، لازم است به نیازهای روحی آن ها نیز توجه داشته باشند. کودکان خود را بشناسند و برای شان ارزش قایل شوند. استعدادهای آنان را جست وجو کنند و برای شکوفا شدن این استعدادها تلاش نمایند. اگر دارای نقطه ضعف و نواقصی باشند، باید در حد توانایی خود در جهت رفع آن ها برآیند.
امنیت و صلح و صفای خانوادگی مستلزم بیداردلی و روشن بینی بسیار است. بنابراین پدر و مادر فهمیده نباید در برابر کودکان خود مشاجره کنند. البته به طور کلی نمی توان از وقوع اختلافات خانوادگی جلوگیری کرد ولی مهم این است که به رغم اختلافات، پدر و مادر هماهنگی خود را به هیچ وجه از دست ندهند. پدر ومادر باید صفات خوب و پسندیده مثل گذشت و فداکاری، صبر و بردباری و شجاعت و شهامت در برابر مشکلات را به فرزندان خود نشان دهند و بیاموزند و با فرزندان خود به عدالت رفتار کنند و بین آنها فرق نگذارند و به آن ها احترام بگذارند.
محیط خانواده باید بهشت تمام افراد خانواده باشد. وظیفه ی افراد خانواده همکاری با یکدیگر و فراهم نمودن محیطی صمیمانه برای خوشبخت ساختن همدیگر و رفع نیازمندی های هم است. افراد خانواده باید مواظب روحیات یکدیگر باشند و به سلیقه ها و خواسته های هم احترام بگذارند. خودخواهی را کنار گذاشته و از همدیگر توقع نابجا نداشته باشند.
پژوهش های فراوان در باره ی روابط خانوادگی نشان داده است کسانی که دارای خاطرات شیرین و نقش های مطبوع و دلپذیری از دوران کودکی و پدر و مادر خود هستند، عموماً در تحصیل موفق تر، در شغل پیروزتر، در زناشویی کامیاب تر و در اجتماع سازگارتر هستند و به طور کلی در زندگی شادکام بوده و احساس خوشبختی می کنند. منبع مقاله :
امیری، شاهرخ؛ (1387) خوشبختی- بدبختی انتخاب با توست! تهران: نشر قطره، چاپ اول.