اصطلاح تیرویید سمی ترجمه لفظ تیروتوکسیکوز است که از سوی بیماران و گاهی اوقات پزشکان به کار می‌رود و به مجموعه‌ای از علایم ظاهری و آزمایشگاهی اطلاق می‌شود که بر اثر افزایش بیش از حد طبیعی هورمون تیرویید به وجود می‌آید.
تیروتوکسیکوز یک بیماری خاص نیست بلکه عوامل متعددی می‌تواند موجب بروز آن شود.
مهم‌ترین علت آن، بیماری‌هایی است که سبب افزایش مداوم تولید هورمون از سوی غده تیرویید می‌شوند. به طور کلی سه عامل اصلی موجب این افزایش تولید می‌شوند که عبارت‌اند از:
1) ترشح بیش از حد هورمون «محرک غده تیرویید» (TSH).
2) برخی از بیماری‌ها مانند بیماری «گریوز» و یا برخی از تومورها که مانند یک محرک غیرطبیعی، بر ترشح تیرویید اثر می‌گذارند.
3) اختلال در خود غده تیرویید. از آنجایی که هورمون تیرویید در سوخت و ساز بدن نقش مهمی ایفا می‌کنند، بنابراین افزایش مقادیر این هورمون موجب افزایش غیرطبیعی سوخت‌و‌ساز بدن و به وجود آمدن حالت‌های ناخوشایند برای بیمار خواهد شد.
شایع‌ترین حالت‌هایی که بر اثر افزایش هورمون تیرویید در افراد دیده می‌شود، عبارت است از حالت عصبی و عدم ثبات خلق، کم‌خوابی، تعریق بیش از حد و عدم تحمل گرما، کاهش وزن، تپش قلب و تنگی نفس.
حالت‌های عصبی بیشتر در بیماران جوان و علایم و درد قلبی بیشتر در بیماران مسن دیده می‌شود. یکی از مهم‌ترین عوارض پرکاری تیرویید، بیرون زدگی چشم‌ها از داخل حدقه است که این امر باعث کشیدگی عصب چشم و آسیب به آن می‌شود.
به همین دلیل و همچنین برای از بین بردن تمام علایم این بیماری و جلوگیری از عوارض جبران‌ناپذیر پرکاری تیرویید، مراجعه به پزشک متخصص و پیگیری درمان منظم و ثمربخش اهمیت بسیاری دارد.
پزشک معالج نیز با توجه به آزمایش‌ها و معاینه بیمار، بهترین و ثمربخش‌ترین راه درمان را برای معالجه انتخاب خواهد کرد.
درمان‌های دارویی، استفاده از ید رادیواکتیو و همچنین برداشتن تمام یا قسمتی از تیرویید با استفاده از جراحی جزو درمان‌های رایج پرکاری تیرویید است. یادآور می‌شوم که لفظ تیرویید سمی، ترجمه‌ای غیرصحیح است و باعث ایجاد رعب و ترس می‌شود. تیرویید شما هورمون ترشح می‌کند و نه سم. در واقع شما تیرویید پرکاری دارید و نه چیز دیگر.
منبع: http://www.salamat.com
