اطلاعات اولیه
توضیح کلی
سرطان مهبل عبارت است از رشد بدون کنترل سلول‌های بدخیم در مهبل یا وولو (لب‌های مهبل). حداکثر رشد در زنان مسن‌تر در سنین یائسگی رخ می‌دهد. یک نوع (رابدومیو سارکوم) در کودکان رخ می‌دهد.
علایم شایع
خارش وولو
خونریزی غیرطبیعی مهبل
ناراحتی یا خونریزی با مقاربت
ضایعات کوچک یا بزرگ، سفت، زخمی و بدون درد وولو. این رشدها در وولو لبه‌های ضخیم و برآمده‌ای دارند و به آسانی خونریزی می‌کنند.
ناراحتی در ادرار کردن در صورت گسترش سرطان به مثانه
خونریزی مقعد در صورت گسترش به مقعد
علل
ناشناخته مگر در مورد مواجهه داخل رحمی با دی‌اتیل استیل بسترول که دارویی است که [ تا سال 1350] برای کنترل لکه‌بینی یا خونریزی در زنان باردار تجویز می‌شد.
ممکن است ارتباطی با مواجهه با پاپیلوماویروس انسانی که علت زگیل‌های مقاربتی است، وجود داشته باشد.
عوامل افزایش‌دهنده خطر
سابقه خانوادگی سرطان اعضای تولیدمثلی
سیگار کشیدن
شرکای جنسی متعدد
سایر سرطان‌ها
پیشگیری
ابزار پیشگیری خاصی ندارد. معاینه لگن و پاپ‌اسمیر به‌صورت سالانه ممکن است بیماری را در مراحل اولیه آن تشخیص دهد یعنی زمانی که درمان مؤثرتر است.
ظاهر ناحیه تناسلی خود را مورد ملاحظه قرار دهید (از یک آینه استفاده کنید و ماهی یک‌بار معاینه کنید. لکه‌های تیره‌تر در اطراف مهبل، روی لب، عموماً با سرطان مهبل یا وولو همراه نیستند ولی ممکن است نشانگر ملانوم (یک سرطان پوستی) باشند. هرگونه تیره‌رنگ شدن پوست باید برای ارزیابی بیشتر مورد توجه پزشکتان قرار بگیرد.
عواقب مورد انتظار
تشخیص و درمان زودهنگام باعث می‌شود احتمال امید به زندگی طبیعی خوب باشد. علایم را می‌توان در طول درمان تسکین داد یا کنترل کرد.
عوارض احتمالی
گسترش کشنده به سایر اعضای بدن. مکان‌های شایع گسترش عبارتند از: غدد لنفاوی کشاله ران، جدار لگن، مثانه، مقعد، استخوان، ریه‌ها یا کبد.
درمان
اصول کلی
آزمون‌های تشخیصی متعددند که ابتدا برای تشخیص و سپس برای مشخص کردن گسترش به سایر اعضای بدن (مرحله‌بندی) انجام می‌پذیرند. این آزمون‌ها می‌توانند شامل بررسی‌های آزمایشگاهی خون، پاپ‌اسمیر، رادیوگرافی قفسه سینه، سی‌تی‌اسکن، ماموگرافی، تنقیه باریوم، سیستوسکوپی، کولپوسکوپی با بیوپسی یا سیگموئیدوسکوپی باشند (3 مورد آخر از یک ابزار تلسکوپی با فیبر نوری برای تشخیص استفاده می‌کنند).
درمان (جراحی، پرتوتابی، شیمی‌درمانی) به محل و وسعت بیماری و سن و وضعیت فیزیکی بیمار بستگی دارد.
جراحی (معمولاً) ممکن است شامل وولوکتومی، واژینکتومی، هیسترکتومی مقعدی و برداشتن غدد لنفاوی باشد. از سوزاندن با لیزر غالباً برای درمان برخی سرطان‌های وولو استفاده می‌گردد.
پرتودرمانی (گاهی). پرتوتابی خارجی، تومور اولیه را کوچک می‌کند. پرتوتابی داخلی (ایمپلنت‌ها) به سرطان‌هایی اثر می‌گذارد که به بافت‌های مجاور گسترش یافته باشند.
داروها
داروهای ضد سرطان معمولاً برای این بیماری تجویز نمی‌شوند.
مسکن‌ها در صورت نیاز
آنتی‌بیوتیک‌ها اگر عفونت مجاری ادراری در اثر استفاده از سوند مثانه در طول پرتودرمانی حاصل شود.
ملین یا مسهل در صورت نیاز برای پیشگیری از یبوست
فعالیت
بعد از جراحی به تدریج فعالیت‌های طبیعی خود را از سر بگیرید و 6 هفته برای بهبودی کامل وقت بدهید.
بیشتر بیماران می‌توانند در طول پرتودرمانی کاملاً فعال باشند.
وقتی ظرف 10-8 هفته بهبودی کامل شود، روابط جنسی را از سر بگیرد.
رژیم غذایی
بعد از درمان رژیم غذایی خاصی ندارد.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر خود یا عضوی از خانواده‌تان علایم سرطان مهبل یا وولو را داشته باشید.
اگر بعد از جراحی یا پرتودرمانی در محل درمان هر یک از موارد زیر رخ دهند: ـ علایم عفونت مثل افزایش درد، تب و تورم ـ خونریزی بیش از حد
پی نوشت ها :
نام بیماری به انگلیسی: cancer of vagina or vulva
منبع:www.irteb.com
/ک
