آرامگاه شیخ ابوالحسن خرقانی عارف بزرگ قرن چهارم و پنجم هجری در 24 کیلومتری شاهرود در منطقه خرقان واقع است. آرامگاه مذکور در شمال خرقان و بر روی تپه‌ای قرار دارد به طوری که معلوم می‌شود و حاجی زین‌العابدین شیروانی در کتاب ریاض السیاحه نوشته «تپه مذکور مرکز آبادی خرقان بوده ولی در حال حاضر ساختمان‌های جدید روستا در جنوب آن تپه بنا گردیده و قبر شیخ ابوالحسن در سمت شمال روستا قرار گرفته است».
ساختمان قبلی آرامگاه شیخ ابوالحسن خرقانی چندان امتیازی نداشت و بنای آن از آجر و به صورت خیلی معمولی بود ولی اداره کل باستان‌شناسی برای ایجاد ساختمان فعلی اقدام مجدانه‌ای به عمل آورد و در سال 1352 خورشیدی ساخت آن را به پایان رسانید. در حال حاضر به همت سازمان میراث فرهنگی استان سمنان و هیأت امنای آرامگاه، این ساختمان که دارای فضای پارک‌گونه‌ای است با ایجاد کتابخانه (مرکز کتاب‌های مرجع عرفانی) و اطاق‌های زائرین دارای حال و هوای عارفانه ویژه‌ای است که هر بیننده‌ای را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بر روی قبر شیخ ابوالحسن قطعه سنگ مرمری قرار دارد و اشعاری بر روی آن حک شده است که از مطالب شعر معلوم می‌شود که آرامگاه قبلی شیخ ابوالحسن در سال 1348 هجری قمری به وسیله معتمدالملک عظیما تعمیر شده است.
متصل به مقبره شیخ ابوالحسن، مسجدی بوده که مطابق نوشته برخی از مؤلفین دارای گنبدی مخروطی شکل و مزین به کاشی‌های زیبا بوده است. در حال حاضر از مسجد و گنبد مذکور فقط محراب آن باقی مانده که برخلاف مساجد دیگر این نواحی رو به مغرب است. محراب مذکور دارای گچ‌بری‌های زیبا و استادانه‌ای است. در حاشیه محراب عبارت زیر با خط بسیار زیبا گچ‌بری شده است.
«گفت علی شیخ قدس‌الله روحه قبله پنج است: کعبه قبله مؤمنانست، بیت‌المعمور قبله فرشتگان است و عرش قبله دعاگویان است، و حق قبله جوانمردان و دوستان و دل قبله عارفان است».
در سال‌های قبل از انقلاب از طرف اداره کل باستان‌شناسی در اطراف محراب مذکور و بر اصول آن مسجدی بنا گردید که در حال حاضر نیایشگاه زائرین شیخ ابوالحسن خرقانی و مورد استفاده آنان در موقع توقف در آن محل می‌باشد.
