خبرگزاری ایسنا: دکتر العاد بن درور، از کارمندان بخش پژوهش‌های خاورمیانه دانشگاه بار ایلان در نزدیکی شهر تل‌آویو و مجری این پژوهش اعلام کرد، برای اولین بار موفق شدیم به یادداشت‌های موهان، نماینده سوئد در کمیته "یونسکو ب" که از سوی مجمع عمومی سازمان ملل برای بررسی مساله فلسطین، ارائه پیشنهاداتی برای حل این مساله و نیز فراهم کردن نقشه‌ای برای ایجاد اسرائیل تشکیل شده بود، دست یابیم. نقشه‌ای که موهان تهیه کرده بود، به تنهایی میزان جانبداری او از یهودیان را نشان می‌داد، او حدود 58 درصد از کل مساحت فلسطین که شامل بیشتر مناطق ساحلی و مساحت‌های وسیعی از صحرای نقب که عشایر اعراب بدوی در آنجا ساکن هستند را به اقلیت بسیار کوچک یهودی اختصاص داده بود، علاوه بر این، یادداشت‌های موهان ثابت کرد که او در طول فعالیتش در کمیته به دنبال حفظ منافع صهیونیسم بوده است.
این پژوهش فاش کرد، موهان پسر یک کشیش پروتستانی طرفدار یهودیان در پرونده "ماجرای دریفوس" بود که جنجال بزرگی را در اواخر قرن 19 میلادی در فرانسه ایجاد کرد. موهان در این یادداشت‌ها به شرح اطلاعاتش در آن برهه زمانی درباره "تاریخ فاجعه‌بار یهودی‌ها" می‌پردازد. در مقابل در یادداشت‌های موهان که فعالیت‌های دیپلماتیک وی در جریان جنگ جهانی دوم در خاورمیانه را برملا می‌کند، نمی‌توان به شکل گسترده‌ای همسویی و حمایت وی از رویکردهای قومی اعراب را مشاهده کرد.
در این یادداشت‌ها می‌بینیم که موهان عادت داشت فلسطین را "سرزمین مقدس" بخواند و این اصطلاحی است که صهیونیست‌ها در ادبیات و سخنرانی‌های سیاسی‌شان به کار می‌برند. موهان در این یادداشت‌ها عنوان می‌کند که در اوقات فراغتش به لیست یهودیانی که برنده جایزه صلح نوبل شدند مراجعه کرده و در بسیاری از پژوهش‌هایی که به "ذهن برتر یهودیان" پرداخته مشارکت داشته و با نجات‌یافتگان از هولوکاست دیدارهایی داشته و از اراده آنها برای تشکیل "کشور یهود" قدردانی کرد. موهان در یادداشت‌هایش نوشت: در اواخر اوت سال 1947 میلادی چند هفته پیش از تاریخ تعیین شده از سوی کمیته "یونسکو ب" برای ارائه پیشنهاداتش در خصوص آینده اراضی فلسطین متوجه شدم که باید در ترسیم مرزها و نقشه‌ها کمی ارفاق کرد، همچنین در لحظات آخر مسؤولیت ترسیم نقشه تقسیم فلسطین به موهان سپرده شد.
موهان نوشت: من برای سامان دادن به اوضاع در آنجا بودم.
وی در ادامه توضیح می‌دهد که چگونه به تنهایی تا ساعات پایانی برای تمام کردن نقشه بیدار مانده و نقشه را به شکلی که قابل درک باشد، پاکنویس کرده است.
بن درور با استناد به سخنان مسؤولان آن دوره از جمله دیوید هوروویچ، فرستاده آژانس یهودیان سازمان ملل گفت: موهان به تنهایی در مورد سرنوشت روستاها و شهرک‌ها تصمیم‌گیری کرده و از هر شخص دیگری در تعیین مرزهای "کشور آتی یهود" نقش داشت و موضعگیری وی در حمایت از صهیونیسم به شکلی آشکار در نقشه تقسیم فلسطین که او طراحی کرد، نمایان است.
او که در یادداشت‌هایش از شهرک‌سازی‌های یهودیان استقبال کرده و آنها را "موفقیتی استثنائی" خوانده بود، تلاش کرد صحرای نقب را به قلب سرزمین یهود تبدیل کند.
موهان در یادداشت‌هایش مدعی شد، اعراب بدوی حتی اگر 1000 سال در منطقه نقب زندگی کنند هرگز هیچ اثری از خود به جای نخواهند گذاشت.
از این یادداشت‌ها مشخص شد که پس از سالگرد نکبت فلسطین در سال 1948 میلادی موهان به ایفای نقش مهم و دیپلماتیک خود در منطقه ادامه داده و در مذاکرات رودوس سال 1949 میلادی میان اسرائیل از یک سو و مصر، لبنان، اردن و سوریه از سوی دیگر شرکت کرد.
طبق حکم 181 فلسطین به سه گروه جدید تقسیم شد، کشور عربی که شامل حدود 42 درصد از مساحت فلسطین و در جلیل غربی، شهر عکا، کرانه غربی و ساحل جنوبی از شمال شهر اسدود تا جنوب رفح و نیز بخش‌هایی از مناطق بیابانی واقع در طول نوار مرزی با مصر بود، "کشور یهود" شامل 58 درصد از مساحت فلسطین از جمله دشت ساحلی حیفا تا جنوب تل‌آویو، جلیل شرقی از جمله دریاچه طبریه، اصبع الجلیل و نقب، ام الرشرش و آنچه اکنون ایلات خوانده می‌شود، بوده و شهر قدس، بیت لحم و اراضی مجاور آن تحت یک قیمومیت بین‌المللی درآمدند.
