به گزارش خبرگزاری مهر، برنامه گفتگوی فرهنگی با موضوع حقوق مالکیت ادبی، هنری، معنوی و بازار هنر با حضور مجید سرسنگی معاون فرهنگی دانشگاه تهران و مدرس دانشگاه و مهدی خانکه عضو هیئت علمی دانشگاه، دکترای فلسفه هنر و پژوهشگر از آنتن رادیو گفتگو پخش شد.
در آغاز این برنامه سرسنگی با بیان اینکه مالکیت فکری در حوزه آثار ادبی و هنری سابقه طولانی دارد، گفت: مالکیت معنوی در حوزه ادبیات هنر با حقی که خالق اثر نسبت به اثر هنری خود دارد مرتبط است و ضوابط و شرایط استفاده دیگران از این اثر را مشخص می کند که در معاهدات بین المللی مطرح شده است.
وی افزود: در ایران همواره بر سر این موضوع و پذیرش یا عدم پذیرش آن مناقشه وجود داشته است و کشورمان در برخی از معاهدات بین المللی مربوط به این موضوع عضو نیست و کپی رایت را به رسمیت نمی شناسد.
معاون فرهنگی دانشگاه تهران موضوع مالکیت معنوی را از سه زاویه مورد بررسی قرار داد و گفت: به یک اثر هنری باید از زاویه اخلاقی، حقوقی و قانونی و وجه فقهی و شرعی نگریست. در مورد نگاه شرعی و فقهی دیدگاه های متفاوتی در میان علمای ما وجود دارد.
سرسنگی با بیان اینکه سرعت رویدادهای حوزه فرهنگ و هنر بسیار بالاست، گفت: روزآمد شدن قوانین با توجه به این سرعت تغییرات مناسب نبوده است و حتی می توان گفت قوانین موجود کافی نبوده است. یکی از معضلات عدم وجود مرجعیت مشخص برای تعیین ارزش و اصالت آثار هنری است که مشکلات عدیده ای را ایجاد می کند.
این مدرس دانشگاه با تاکید بر نواقص موجود در قوانین، گفت: به نظر می رسد مهمتر از خلاهای قانون، مشکلات چند وجهی فرهنگی مانند نبود نظام صنفی در هنر و مسائل دیگر است. بنابراین وزارت فرهنگ باید کارهای اساسی را جایگزین نظارت های بی مورد و فعالیت های بیهوده نماید.
در ادامه این برنامه، خانکه گفت: فردی که در فضای هنر اثری را خلق می کند پدیدآورنده یا مولف نامیده می شود و با وجود گذر سال های زیاد هنوز به حقوق مالکیت فردی و اجتماعی تن نداده ایم.
وی با ابراز تاسف از وادادگی و رها شدن مسائل فرهنگی در کشور، گفت: باید برندسازی در حوزه هنر را پیگیری کنیم و از قوانین بین المللی پیروی کنیم یا اینکه برای خود قوانین مشخص تعیین کنیم که قابل استفاده باشد.
عضو هیئت علمی دانشگاه، رسانه را مهمترین اصل در حقوق مالکیت فکری دانست و گفت: گستردگی رسانه ها در 40سال گذشته انقلاب عجیبی ایجاد کرده است و نیاز اساسی به بازنگری قانون وجود دارد. بنابراین احساس می شود عملا قانونی وجود ندارد. هنر توسط هنرمندان مختلف در جای جای ایران در حال تولید است و همیشه در تاریخ هنرمندان متقلب و کپی کننده مجازات شده اند و در حال حاضر هم باید قوانین محکم برای مقابله با تقلب وجود داشته باشد.
