بحران در خانواده! چه کنیم؟ چطور تحمل کنیم؟ وظیفه ما به عنوان یکی از اعضای خانواده چیست؟
ممکن است یکی از اعضای خانواده شما در بیمارستان بستری شده، سرپرست خانواده یا فرد دیگری که نیازهای مالی خانواده را تأمین می‌کند شغلش را از دست داده باشد یا جدل‌ها و نزاع‌های خانوادگی روز به روز بیشتر کش پیدا کنند و اوج گیرند. کاملاً بدیهی است که هیچ کس دلش نمی‌خواهد چنین موقعیتی را تجربه کند یا در خانواده‌ای با هوای توفانی زندگی کند. با این حال، راهکارهایی هستند که می‌توان در صورت بروز رخدادهای ناگوار بر این موقعیت‌ها فائق آمد و گاهی اوقات اوضاع را روبه‌راه کرد. در این مقاله، سعی داریم به شما کمک کنیم تا زندگی خود را سروسامان دهید و بعد از یک بحران خانوادگی به زندگی خود ادامه دهید.
1- کمی وقت بگذارید و به خودتان بقبولانید که فردی در میان شما نیست؛ چه به بیمارستان رفته یا بدرود حیات گفته است.
البته، چنین کاری معمولاً سخت است؛ مخصوصاً وقتی که قبلاً سعی می‌کردید چنین مشکلی را نادیده بگیرید یا کلاً فراموش کنید. اما اگر می‌خواهید حالتان خوب شود، باید با این قضیه کنار بیایید که روحتان جریحه‌دار شده و ضربه خورده‌اید.
فراموش نکنید که گریه کردن اشکالی ندارد و حالتان را بهتر می‌کند. اما نگذارید مصیبت در دل شما مأوا گزیند. اتفاقی که افتاده را بپذیرید اما هر روز مدام برای اتفاقی که افتاده ضجه نزنید و به حال خود افسوس نخورید.
2- قدرت خود را در چنین موقعیتی تحلیل کنید.
کلاهتان را قاضی کنید و ببینید برای حل این مشکل و بهبود شرایط چه کاری از دستتان برمی‌آید. با خودتان روراست باشید. شاید گاهی اوقات ایده‌های مضحکی هم برای آرام کردن خود پیدا کنید. (مثلاً شاید می‌توانستید روح یا اجنه را احضار کنید که بتوانید او را معالجه کند یا به زندگی برگرداند).
بپذیرید که کاری که از دستتان بر نمی‌آید. در مورد این یکی هم صادق و رک باشید: شما کامل نیستید، اما اشکالی ندارد.
3- نگاهی به کارهایی بیندازید که می‌توانید انجام دهید و معقول هستند.
• به محدودیت زمان، پول و فضا فکر کنید.
• فکر کنید که چه کاری دوست دارید انجام دهید.
• فکر کنید برای هر کار چه چیزهایی لازم دارید؛ مثل افراد یا چیزهایی که به کارتان می‌آیند.
4- برای کارهای که می‌توانید در جهت بهبود اوضاع انجام دهید، برنامه‌ریزی کنید.
• شاید این کار چیزی شبیه نوشتن اهدافتان باشد و همان قوانین را دنبال کند.
• در مورد کِی، کجا، چطور، چه چیزی و حتی چرای هدفتان توجه ویژه داشته باشید.
• برنامه‌ریزی خود را با افراد معتمدی که می‌توانند کمک حالتان باشند به اشتراک گذارید.
5- طبق برنامه پیش بروید.
• روی اهداف خود کار کنید و و در هر مرحله روی یکی از آنها متمرکز شوید.
• برای تغییر یا تنظیم برنامه خود راغب باشید؛ چه بخواهید از اقدامی صرف نظر یا چیزی را اضافه کنید.
6- هر وقت لازم داشتید از حمایت دیگران بهره بجویید.
• اگر با والدین یا خواهر و برادر خود راحت هستید، از آنها کمک بگیرید.
• از دوستان خود بخواهید که درصورت نیاز، کمک حالتان باشند.
• اگر نیاز به حمایت داشتید، سراغ بازی‌های ویدئویی، مواد مخدر، غذا یا هر اعتیاد ناسالم و بیمارگونه دیگر نروید.
• با این کار، مشکلات دوام بیشتری خواهند داشت، همراهتان خواهند ماند و شما در آینده افسوس خواهید خورد و از کرده خود پشیمان می‌شوید.
7- هر از چند گاهی اندوهگین شوید و غصه بخورید.
• مقدار و دفعاتی که به ابراز ناراحتی می‌گذرانید متفاوت خواهد بود.
• خودتان را غرق ناراحتی و غصه نکنید.
8- به بقیه اعضای خانواده آرامش دهید و به بهبود حال آنها کمک کنید.
• این کار واقعا به آنها کمک می‌کند؛ مخصوصاً اگر کم سن و سال‌تر از آنها باشید.
• با این کار به خودتان هم کمک خواهید کرد.
9- شرح حال دوران مشقت‌بار خود را بنویسید یا آن را در قالب یک اثر هنری مثل نقاشی جلوه دهید.
• چنین کاری به شما کمک می‌کند که در آینده بدون افسرده شدن، روزهای اندوهناکتان را به یاد آورید.
• ژورنال‌ها، دست‌نوشته‌ها و آثار هنری بعد از سپری کردن یک بحران خانوادگی بسیار گران‌بها و ارزشمند هستند.
10- اگر افرادی با هم در نزاع و جدل بودند، سعی کنید بی‌طرف باشید.
• اگر جانب‌داری کنید یک طرف ضربه می‌خورد و تسلیم می‌شود در حالی که طرف دیگر حس برنده شدن دارد و تحسین می‌شود.
• مخصوصاً اگر در مورد آن قضیه نظر خاصی داشته باشید، اوضاع کمی سخت می‌شود.
• سعی کنید نظر خود را به گونه‌ای ابراز کنید که بر این دلالت نداشته باشد یکی را بیشتر از دیگری دوست دارید.
11- بپذیرید چیزی که باید اتفاق می‌افتاده، دیگر افتاده و تمام شده است.
• خود را با زندگی وفق دهید اما نگذارید سختی‌ها و مصائب زندگی کنترل شما را به طور کامل در دست بگیرند.
• اگر فکر می‌کنید نوشتن نامه به اعضای خانواده که شما را ترک کرده‌اند یا بدرود حیات گفته‌اند حالتان را خوب می‌کند، حتماً این کار را انجام دهید و از احساسی که دارید با آنها حرف بزنید.
نکات مهم:
• یادتان باشد کارهای شما بر روی دیگر تأثیر می‌گذارد.
• سعی کنید فرد خوبی باشید و روی خوش نشان دهید اما خودِ واقعی‌تان را به دوستان نزدیک خود نشان دهید.
• اگر جزییات بحران خانوادگی شما قرار است نهفته و پنهان از دیگران بماند، در مورد درد دل کردن و در میان گذاشتن ناراحتی‌های خود با بهترین دوستتان با والدین خود صحبت کنید. از بهترین دوستتان بخواهید مشکلات و ناراحتی‌های شما را با دیگران در میان نگذارد.
هشدار:
• هرگز کسی را مقصر ندانید؛ مخصوصاً کسی را که فکر می‌کنید منشأ همه اتفاقات بدی است که پیش آمده. زیرا او هم همین حس را در مورد خودش دارد و بیش از حد احساس گناه می‌کند.
• فکر نکنید که اگر با کسی مشکلتان را در میان بگذارید، از خود ضعف نشان داده‌اید. این درست نیست. همه نیاز به دلگرمی و اطمینان قلبی دارند.
