هپاتیت B یکی از جدی ترین هپاتیت ها محسوب می شود و در دو نوع حاد و مزن ایجاد می شود و می تواند آسیب های زیادی به بدن وارد کند. علت های زیادی باعث ابتلا به این بیماری می باشد. درمان به موقع این بیماری می تواند از صدمات جدی آن جلوگیری کند.
بیماری هپاتیت B در افرادی که در تماس با خون و زخم های باز هستند، شایع است و به علاوه در افرادی که در ارتباط با افراد مبتلا به هپاتیت ب هستند، گسترش یافته است. خوشبختانه در اکثر موارد این بیماری، به مدت طولانی دوام نخواهد آورد و بدن مبتلا در عرض چند ماه با این ویروس مقابله خواهد کرد و دیگر مبتلا به این ویروس نخواهد شد.
بیماری هیپاتیت B
بیماری هپاتیت B یکی از بیماری های مرتبط با کبد است و گاهی پانکراس و کلیه انسان را نیز آلوده می کند، و می تواند منجر به زخم شدن کبد، نارسایی کبد و سرطان آن شود و در صورتی که درمان نشود می تواند کشنده باشد. ویروس هپاتیت ب عامل ایجاد بیماری هپاتیت ب می باشد. سه نوع آنتی ژن مهم در این ویروس موجود است که عبارت اند از : آنتی ژن سطحی، آنتی ژن مرکزی و یک آنتی ژن دیگر. عفونت هپاتیت B به دو صورت حاد و مزمن وجود دارد.
هپاتیت حاد، کمتر از شش ماه طول می کشد. در این نوع هپاتیت، سیستم ایمنی بدن می تواند ویروس را از بدن دفع کند و بیمار در عرض چند ماه به طور کامل بهبود پیدا می کند. اکثر افرادی که به هپاتیت ب مبتلا می شوند از نوع حاد است ولی می تواند منجر به هپاتیت ب مزمن شود.
هپاتیت ب مزمن غالبا بیش از شش ماه طول می کشد. در این نوع بیماری، سیستم ایمنی بدن نمی تواند با ویروس مقابله کند به همین دلیل ممکن است مقابله با این ویروس یک عمر زمان ببرد و منجر به بیماری های جدی تری نظیر سیروز و سرطان کبد شود.
علایم بیماری هپاتیت B
علایم و نشانه های هپاتیت ب معمولا یک تا چهار ماه بعد از آلوده شدن به این ویروس مشخص می شود. این علایم و نشانه ها عبارت اند از :
- درد در ناحیه شکم
- تیره شدن ادرار
- تب
- درد مفاصل
- کاهش اشتها
- تهوع و استفراغ
- ضعف و خستگی
- زرد شدن پوست و سفیدی چشم ها (یرقان)
به افرادی که مطلع هستند در معرض این هپاتیت می باشند و این علایم را دارند، توصیه می شود سریعا به پزشک مراجعه کنند. درمان های پیشگیرانه ممکن است خطر ابتلا به عفونت هپاتیت را، اگر ظرف 24 ساعت بعد از قرار گرفتن در معرض ویروس، درمان شود، کاهش دهد.
نحوه سرایت هپاتیت
ویروس هپاتیت B، می تواند از طریق انتقال خون آلوده، رابطه جنسی با فرد مبتلا به ویروس و انتقال سایر مایعات عفونی شده به بدن، منتقل شود. نحوه سرایت هپاتیت و انتقال ویروس به بدن عبارت اند از:
- ارتباط جنسی. اگر رابطه جنسی محافظت نشده با فرد مبتلا به این ویروس شکل گیرد به وسیله خون ، بزاق، مایع منی و ترشحات واژن آن، ویروس می تواند به بدن فرد سالم سرایت کند.
- استفاده از سرنگ های مشترک. این ویروس به راحتی می تواند از طریق سرنگ های آلوده، به بدن فرد سالم منتقل شود. به همین دلیل افرادی که از مواد مخدر به شکل تزریقی استفاده می کنند، باید مراقب سرایت این بیماری به بدن خود باشند.
- تماس تصادفی سوزن به بدن در بیمارستان ها. افرادی که بیمارستان ها فعالیت می کنند باید مراقب باشند با سوزن های آلوده تماس پیدا نکنند و از این طریق این ویروس به یدن آن ها سرایت نکند. بنابراین به کارکنان مراکز بهداشتی توصیه می شود اصول بهداشتی را رعایت کنند.
- مادر به فرزند. زنان باردار مبتلا به ویروس هپاتیت می توانند این ویروس را در طی زایمان به نوزاد خود منتقل کنند.
درمان بیماری هپاتیت B
اگر بیماری بزودی تشخیص داده شود، می توان از طریق واکسن هایی که سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند، با ویروس هپاتیت B مقابله کرد. در ابتدا برای درمان بیماری، باید توجه شود که از خوردن مواد غذایی و داروهایی نظیر استامینوفنکه به کبد آسیب می رساند، اجتناب کرد. همچنین توصیه می شود قبل از استفاده از هر داروی گیاهی و یا مکمل ها، استفاده از آن ها را با پزشک خود در میان بگذارید. همچنین داشتن یک رژیم غذایی سالم می تواند در طول درمان بسیار موثر باشد.
اگر عفونت در مدت کوتاهی از بین برود، عفونت هپاتیت حاد تشخیص داده می شود و فرد حامل این ویروس شناخته می شود و تنها با داروهای تقویت کننده سیستم ایمنی، پزشک بیماری را تحت نظر می گیرد. اما در صورتی که عفونت بیش از شش ماه رفع نشده باشد، پزشک هپاتیت را از نوع مزمن تشخیص می دهد و برخی از داروهای زیز، برای درمان تجویز می شود.
این دارو سیستم ایمنی بدن را افزایش می دهد. از این دارو حداقل به مدت 6 ماه در درمان استفاده می شود. اگرچه این دارو بیماری را درمان نمی کند اما التهابات کبد را درمان می کند. این دارو دارای اثرات جانبی نظیر ایجاد احساس بد در بدن و ایجاد افسردگی است. همچنین تعداد گلبول های سفید در خون را کاهش می دهد.
این دارو می تواند به دو شکل مایع و یا قرص توسط پزشک تجویز شود. استفاده از این دارو غالبا مشکلی ایجاد نمی کند. با این حال در صورتی که از آن بیش از حد استفاده شود می تواند عوارض جانبی داشته باشد.
این دارو که به شکل قرص یافت می شود می تواند برای افرادی که نسبت به لامیوودین پاسخ نمی دهند، به خوبی عمل کند. دوزهای بالای این دارو می تواند مشکلات کلیوی را ایجاد کند.
یکی از جدیدترین داروها در درمان هپایتت ب Baraclude است. این دارو می تواند به شکل مایع یا قرص تجویز شود.
این دارو نیز به شکل های پودر و یا قرص توسط پزشک برای درمان بیماری هپاتیت B تجویز می شود. به دلیل اثرات این دارو بر روی کلیه ها، پزشک معالج به صورت دائم کلیه ها را بررسی می کند.
