وی در مورد ورزشهای مفید در افراد لاغر گفت: «در افراد لاغر و با توجه به نیاز آنان به دستیابی به فرم بدنی دلخواه و افزایش وزن، در اغلب موارد فعالیتهای ورزشی قدرتی و بیهوازی نظیر تمرینات با وزنه به ورزشهای هوازی ترجیح داده میشود. البته باید توجه داشت که به دلیل نقش ارزشمند فعالیتهای هوازی در تنظیم عملکرد سیستم قلبی- عروقی و سیستم تنفسی، اختصاص بخشی هر چند کوچک از برنامه ورزشی به این قبیل فعالیتها سودمند خواهد بود».
وی همچنین در خصوص نکات تغذیهای که باید در ارتباط با این ورزشها برای افزایش وزن انجام داد، گفت: «زمانی که ورزش با هدف افزایش وزن صورت میگیرد، نکته مهم آن است که بدن در طی ورزش تا حد امکان نیاز به تامین انرژی از طریق ذخایر بدنی نداشته باشد و این انرژی را از منابعی با دسترسی سریع و آسان تامین نماید. برای نیل به این هدف، ورزشکاری که قصد افزایش وزن دارد، باید در حین ورزش خویش از نوشیدنیهای ورزشی با نسبت کربوهیدرات بین 8- 6 درصد به طور زمانبندی شده استفاده نماید. بهترین دستورالعمل برای مصرف مایعات در مقالات قبلی ذکر شده است. مصرف نوشیدنی ورزشی کربوهیدراتی، موجب دسترسی عضلات به کربوهیدرات موجود در این نوشیدنیها میشود و از نیاز عضلات فعال به تامین انرژی خویش از سایر ذخایر بدن میکاهد.
همچنین این افراد بهتر است زمان آغاز برنامه ورزشی خود را حدود 4-3 ساعت پس از صرف یکی از وعدههای غذایی اصلی قرار دهند و یا حدود 2- 5/1 ساعت قبل از آغاز ورزش خویش، یک میان وعده سبک غذایی میل نمایند. از نکات مهمی که در این افراد از اهمیت خاصی برخوردار بوده و در برخی موارد از آن غفلت میگردد، صرف مواد غذایی بلافاصله پس از پایان ورزش است. به طور معمول در طی نیم ساعت نخست پس از قطع ورزش، نوشیدن مایعات، آبمیوههای طبیعی و نوشیدنیهای ورزشی توسط ورزشکار ترجیح داده میشود و پس از آن سیستم گوارشی ورزشکار تمایل به دریافت مواد غذایی جامد را خواهد داشت».
دکتر حضوری در پاسخ به این سوال که آیا مصرف موادی که برای افراد با وزن طبیعی توصیه نمیشوند (مانند کره، خامه، مارگارین، مربا، شیرینیها، غذاهای سرخکرده و سس مایونز) در افراد لاغر توصیه میشود یا نه، گفت: «در بین مواد غذایی ذکر شده، توصیه به عدم مصرف و یا کاهش مصرف برخی اقلام بهویژه مارگارین و غذاهای سرخکرده با هدف ارتقای سطح سلامتی و پیشگیری از شیوع عارضههایی نظیر امراض قلبی- عروقی میشود، لذا با توجه به این موارد در افراد لاغر نیز توصیه به پرهیز و کاهش مصرف این اقلام منطقی میباشد، ولی برخی دیگر از اقلام ذکر شده نظیر خامه، کره، مربا و برخی انواع شیرینیها که دارای عوارض جانبی کمتری برای سلامتی هستند و تامینکننده انرژی در مقادیر قابل توجهی میباشند را میتوان برای افزایش دانسیته یا محتوای انرژی برنامه غذایی برای این افراد در مقادیر کنترل شده توصیه نمود. هیچگاه در برنامه غذایی خویش و در خصوص مصرف مواد غذایی، از اصول تعادل، تناسب و تنوع غافل نشوید».
وی افزود: «مواد غذایی پرکالری، مواردی را شامل میشوند که به ازای واحد وزن، نسبت به سایر مواد غذایی میزان انرژی بیشتری تولید مینمایند. در برنامه غذایی روزانه ما مهمترین مواد غذایی پر کالری عبارتند از: چربیها، شیرینیها و فرآوردههای غلات. افراد لاغر به طور معمول در برنامه غذایی روزانه خویش و در طی وعدههای غذایی معمول توان دریافت مواد غذایی زیادی را ندارند، لذا تنظیم میان وعدههایی با محتوای انرژی بالا در برنامه غذایی آنان از مهمترین نکات است». دکتر حضوری در مورد لاغر بودن قسمتی از بدن (به عنوان مثال صورت)، گفت: «دانستههای ما در مورد چاقی و لاغری موضعی هنوز ناکافی و ناقص است و به نظر میرسد در این خصوص عواملی نظیر ژنتیک، تغییرات هورمونی و حتی برخی رفتارها، موثر باشند. به عنوان مثال هورمون استروژن در خانمها از نشست چربی در بخش شکمی جلوگیری مینماید و به همین دلیل در زنان یائسه با کاهش این هورمون شیوع چاقی شکمی افزایش مییابد.
دکتر محمدحسین صالحی سورمقی؛ دکترای تخصصی فارماکوگنوزی، نیز در مورد داروهای گیاهی مفید در درمان لاغری و کم اشتهایی گفت: «اصولا لاغری میتواند دلایل مختلفی داشته باشد، ضمن اینکه بعضی افراد تاحدی لاغر بسیار سالم میباشند. قد و وزن افراد ارتباط زیادی به عامل وراثت دارد و در بسیاری از موارد نمیتوان با داروها و یا تغذیه تغییرات زیادی در این مورد ایجاد نمود، ولی گاهی کماشتهایی و یا بعضی موارد لاغری مربوط به تغذیه ناصحیح و یا کماشتهایی میباشد. مهمترین گیاهانی که میتوانند باعث رفع کماشتهایی شوند و در سوخت و ساز غذاها کمک نمایند و باعث فعالیت بیشتر معده و روده و افزایش آنزیمهای هضمکننده گردند، همه گیاهان خوراکی حاوی اسانس (رایحه) میباشند. رایحههای گیاهان، گذشته از اثرات مذکور دارای خاصیت ایدهآل ضد نفخ، ضد درد و ضد اسپاسم میباشند و این مشکلات را که در بسیاری از افراد هنگام صرف غذاها و هضم و جذب ایجاد میشوند برطرف میکنند».
وی افزود: «گیاهانی چون نعناع، گشنیز، ترخون، شاهی، ریحان، سوسنبر و شوید که به عنوان سبزیهای خوراکی میباشند از بهترین و قویترین اشتهاآورها میباشند، لذا مصرف آنها به هنگام صرف غذا توصیه میشود. همچنین میوه گیاهانی مانند زیره سیاه، رازیانه، گشنیز، گلپر، زیره سبز، زینان، انیسون و سیاه دانه که حاوی مقادیر زیادی رایحه هستند، از اشتهاآورهای قوی میباشند که میتوانند به طور مستقیم و یا همراه با غذاها مورد استفاده قرار گیرند. در صورتی که میوه (دانه)های مذکور بخواهند به طور مستقیم مصرف شوند، حتما باید به صورت خردشده و یا پودرشده در آیند تا رایحه آنها بتواند در بدن آزاد شود».