به گزارش ایسنا، دزفول یکی از شهرهای جنوبی ایران است که در طول هشت سال جنگ تحمیلی هیچگاه در آرامش نبود و همواره مورد هدف موشکها و توپخانه دشمن قرار داشت و هرچه داشت در مبارزه با دشمن متجاوز به کار گرفت. مقاومت و ایثار رزمندگان و مردم شهر دزفول باعث شد تا چهارم خردادماه بهعنوان روز مقاومت دزفول نامگذاری شود.
به همین مناسبت مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس با عبدالرضا سالمی نژاد که یکی از نویسندگان حوزه دفاع مقدس که خود متولد دزفول است و تاکنون بیش از 15 عنوان کتاب در زمینه دزفول به رشته تحریر درآورده است و تلاش کرده تا از زوایای مختلفی واقعیات و فداکاریها و مقاومت مردم دزفول را بیان کند؛ گفتگویی را داشته است.
برخی از آثار سالمینژاد عبارتاند از: «الف؛ دزفول»، مجموعه کتابهای «از خاک تا افلاک»، «همسفران»، «سربازان سبزهقبا»، «همین نصفهروز»، «مثل باران» و «دزفول، پایتخت مقاومت ایران»، جدیدترین اثر این نویسنده «جنگ شهرها: گزارشی از شهر مقاوم دزفول» نام دارد که توسط انتشارات مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس منتشر شده است.
عبدالرضا سالمینژاد در آغاز با اشاره بهعنوان کتاب «جنگ شهرها: گزارشی از شهر مقاوم دزفول»، در خصوص جنگ شهرها گفت: ممکن است جنگ شهرها برای خیلیها نامفهوم باشد که اصلا جنگ شهرها به چه معنا است. در جنگ تحمیلی، به موازی جنگی که درصحنههای نبرد در میادین جنگ رخ میداد چند جنگ دیگر نیز، صورت گرفته بود که اصطلاحا به آنها جنگ شهرها و یا جنگ نفتکشها میگویند. از این نوع جنگها زیاد بود یعنی جنگی که خارج از میدان نبرد باشد.
وی افزود: اصطلاح جنگ شهرها، اگرچه از سال 63 به زبانها آمد، ولی از روز اول رخ داد یعنی اینکه غیرنظامیان در شهرها، مورد هدف قرار بگیرند. دشمن در طول جنگ، 127 بار شهر دزفول را با موشک، هواپیما و توپ مورد هدف قرار داد و تعداد بالای 11 هزار نفر از مردم ایران در این جنگ به همین خاطر به شهادت رسیدند.
نویسنده کتاب «جنگ شهرها: گزارشی از شهر مقاوم دزفول» با اشاره به دزفول، بیان کرد: سهم دزفول در جنگ شهرها از نظر شهید، 715 شهید غیرنظامی است ولی ازنظر حملات دشمن در ردیف یک دشمن قرار داشت. جنگ شهرها تا پایان جنگ در پنج مقطع صورت گرفت، ولی در همه مقاطع، دزفول مورد هدف قرار میگرفت و در ردیف اول بود.
سالمینژاد با اشاره به اینکه دزفول در صدر حملات دشمن بوده است، گفت: وقتی دشمن میخواست به شهرها هشدار بدهد که میخواهم فلان شهرها را بزنم همیشه بهجای یک، دو، سه حروف ابجد را بکار میبرد و میگفت؛ الف دزفول، ب تهران، ج اصفهان و همیشه ردیف الف مختص دزفول بود.
وی ادامه داد: باوجوداینکه حدود 15 جلد کتاب در مورد دزفول نوشتهام، برایم غریب است که چرا دزفول همیشه باید در اول لیست باشد؛ دزفول پایتخت خوزستان نبود بلکه یک شهر معمولی همانند سایر شهرها بود. همچنین مرکز نظامی نبود که بگوییم به این دلیل دزفول را موردحمله قرار میداد. قطب اقتصادی هم نبود که با زدن این شهر، ضربات سنگینی را به اقتصاد کشور وارد شود. از هر نظر نگاه کنید، میبینید در اول نیست ولی در حملات اولین هدف است.
سالمینژاد در خصوص محتوای کتاب «جنگ شهرها: گزارشی از شهر مقاوم دزفول« گفت: این کتاب دارای دو بخش است؛ در بخش اول به تاریخچه دزفول پرداختهشده است و در بخش دوم، پاسخ به همین سؤال یعنی چرا باید دزفول در ردیف حملات صدام قرار بگیرد، مطرحشده است؛ یعنی حدود 14 اِلمان را موردتوجه قراردادم که به این دلایل، شاید حملات صورت میگرفته و البته اینها برآورد خودم است و ایکاش صدام زنده میماند یا از یکی از فرماندهانش بهطور مستند میشد، این پرسش را کرد.
وی در ادامه به چند اِلمان نامبرده شده در کتاب، اشاره و بیان کرد: یکی از دلایل به قبل از جنگ برمیگردد یعنی حضور فعال جوانان دزفولی در تثبیت انقلاب اسلامی؛ دشمن قبل از جنگ با استفاده از استخبارات که ساواک عراق است، در لایههای مردم خوزستان نفوذ پیدا کرد و با بمبگذاری و انفجارات مختلف و اعزام جاسوس و توزیع اسلحه و ناامن کردن مرزها، تلاش کرد بدون جنگ بتواند، خوزستان را از ایران جدا کند. چون ارتش آن زمان متزلزل بود و مرزها را رها کرده بود، جوانان دزفولی نقش خودشان را ایفا کردند و در بیش از 18 نقطه مرزی حضور پیدا کردند و مرزها را بستند، جاسوسها را گرفتند و اعدام کردند.
این نویسنده از حضور همیشگی مردم دزفول درصحنههای نبرد، بهعنوان دومین ویژگی مؤثر برای خصومت دشمن نام برد و توضیح داد: در زمان جنگ، عموما شهرهای مختلفی که زیر توپ و موشک بودند، قسمت عمده یا کامل شهر تخلیه میشد ولی دزفول بهجز روزهایی که مورد اصابت قرار میگرفت، هیچ روزی شهر خالی از سکنه نبود. یعنی زندگی در دزفول ساری و جاری بود. در خاطرات شهید همدانی هم که بخوانید به همین نکته تأکید کردهاند.
وی افزود: در دزفول بااینکه موشکباران بود و در اوایل جنگ تا خط جبهه چیزی حدود 40 کیلومتر فاصله وجود نداشت، ولی باز ادارات تعطیل نشدند و حتی به روستاها نیز منتقل نشدند.
سالمینژاد با اشاره به دو موشک «فراگ 7» و موشک «اسکاد بی» دشمن، یادآور شد: دشمن بعثی عراق، در طول جنگ از این دو نوع موشک استفاده کرد. این دو موشک را ابتدا در شهر دزفول امتحان کرد و مجموعا 176 موشک به این شهر زده شد، بیش از 300 حمله هوایی توسط هواپیمای دشمن به این شهر شد و حدود 2500 گلوله توپ به اقصی نقاط دزفول، اصابت کرد که نتیجه اینها تخریب 19500 واحد مسکونی بود.
وی بابیان اینکه دزفول، اولین کتاب از سری کتابهای جنگ شهرها است که توسط مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس منتشرشده است، در خصوص نحوه نگارش این کتاب، عنوان کرد: پایه این کتاب همانند کتابهای قبلی که در مورد دزفول نوشتهام و بهصورت خاطره یا داستان یا روایت داستانی است، نمیباشد بلکه بیشتر گزارش است.
نویسنده کتاب «جنگ شهرها: گزارشی از شهر مقاوم دزفول» افزود: همانطوری که گفتم جنگ شهرها در پنج مقطع بوده و در این کتاب آمدهایم دزفول را در این پنج مقطع بیان کردیم که در هر مقطع، چه مقدار تلفات و ضربات دیده و مسئولین و دولت چه اقداماتی را انجام دادهاند و در کنار این گزارشها برای تکمیل اطلاعات، خاطراتی را مطرح کردهایم. این کتاب مصور است و در آخر کتاب تعدادی از عکسهای مربوط به متن را هم آوردهایم.
به گزارش ایسنا، کتاب «جنگ شهرها: گزارشی از شهر مقاوم دزفول» گزارشی از شهر دزفول مقاوم طی سالهای 1359 تا 1367 و ویژگیهایش در دوران جنگ تحمیلی است. این کتاب در قطع رقعی و در سال 1397 توسط انتشارات مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس منتشر و روانه بازار شده است.