آیه-تطهیر

 بعد از اثبات اینکه امامت،منصبی است الهی که خدای متعال به علی بن ابی طالب و فرزندانشان (ع) عطا فرموده است می توان عصمت ایشان را از این آیه شریفه،استنباط کرد: لا ینال عهدی الظالمین[1]  که اعطاء مناصب الهی را به کسانی که آلوده به گناه باشند نفی می کند.

 سؤال: می دانیم که آیه تطهیر (آیه 33 سوره احزاب) مطابق شان نزول ها و احادیث شیعه و سنی  در شان خاندان رسالت نازل شده و مصداق روشن آن پیامبر (ص) و علی (ع) و فاطمه (س) و حسن و حسین (ع) هستند که به اصحاب کساء نام گرفته اند، و آن آیه این است: «انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت ویطهرکم تطهیرا; خداوند اراده کرده (و فقط می خواهد) هرگونه ...

در قسمت اول این مقاله پس از بررسی اجمالی موارد استعمال کلمه «اهل بیت » و دیگر لغات مشابه با آن، در قرآن، معنا و مفهوم و شان نزول آیه تطهیر مورد بررسی قرار گرفت و سخن به اینجا رسید که ابن ابی الحدید در شرح خطبه نهج البلاغه، «عترت » پیامبر را علی، علیه السلام، و فرزندان ایشان دانسته و آیه تطهیر را مؤید نظر خود قرار داده است.

«اِنّما یُریدُ اللّه ُ لِیُذهِبَ عَنکُم الرِّجسَ اَهلَ البَیت و یُطَهِّرکُم تَطهیرا؛ جز این نیست که خدای می خواهد تا بِبَرد از شما پلیدی گناه را ای اهل بیت پیغمبر و پاک گرداند شما را از معاصی، پاک گردانیدنی».

امشب زمین و هفت فلک نورگستر است

اینکه آیه تطهیر و احادیث فضیلتی بس بزرگ رابرای اهل بیت بیان داشته است، مورد قبول امامیه و اهل سنت می باشد، ولی درتعیین مصداق آن دو نظریه وجود دارد: امامیه معتقدند که این فضیلت بزرگ و این ویژگی برجسته از آن کسانی است که دارای مقام عصمت باشند، یعنی امامان معصوم(ع) و فاطمه زهرا(س) که اهل بیت رسالت و امامتند.

در قرآن و سنت رسول خدا ویژگیهایی برای اهل بیت ذکر شده است. بدین جهت بایدبا دلیل قطعی معلوم شود که آنها کیانند.پیش از اینکه به اصل موضوع بپردازیم،بجاست دلایل اهمیت اهل بیت(ع) و نیزبعضی ازمسایل مربوط به آنها رایادآورشویم.

(انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا) .

به منظور تکمیل بحث مطالبی را برمی شماریم که در غنی ساختن اندیشه و گردآوری عناصری مفید است که بدان قدرت، استواری و رسوخ بیش تری می دهد و بر زیبایی آن می افزاید; این کار وقتی ضرورت بیش تری می یابد که نادیده انگاشتن آن موجب توجه خواننده و برانگیختن این احساس در وی شود که بحث ناتمام و ناقص است و چه بسا همین امر موجب شود که وثوق خویش را بدان از دست داد ...