ماهان شبکه ایرانیان
خواندنی ها برچسب :

اجتهاد

محمد بن جمال الدین (بن مکی بن شمس الدین محمد) دمشقی جزینی در سالهای 771 تا 786 ق زعامت شیعیان را بر عهده داشت
در فقه متأخر امامی گروهی که به پیروی از اخبار و احادیث اعتقاد دارند و روشهای اجتهادی و اصول فقه را نمی پسندند
تشیع به مثابه یک مکتب عقیدتی در اسلام، گرایشی خاص بر اساس یک سلسله نظرات و تحلیلات کلامی و تاریخی است
واژه اجتهاد در لغت از ریشه «جهد» مشتق شده، و به معنای به کار بستن نهایت کوشش است در انجام دادن کاری یا به دست آوردن چیزی (مثلا، نک: ابن منظور، ذیل، جهد)
پیشینه اجتهاد به عصر پیامبر اکرم (ص) باز می گردد آیات و سوره های مکی قرآن کریم، هر چند بیشتر مبین اخلاق و اصول اعتقادی: توحید، نبوت و معاد است، در عین حال، کلیاتی از احکام را نیز چون نهی از ریاخواری و می گساری، امر به نماز و زکات که جنبه اخلاقی آنها آشکارتر می نماید، در بردارند
عبارت است از اجتهادی که بر اساس عمل به رای و به کار بردن نظریه شخصی صورت می گیرد نه بر اساس کتاب و سنت، که در اصطلاح به آن «اجتهاد رای » می گویند.
مقدمتا بحثی صغروی دارم که باید عرض کنم و الا ممکن است نوعی کتمان شهادت باشد و یک بحث کبروی درباره ولایت فقیه و مرجعیت.
نوع اجتهاد مطلوب از دیدگاه حضرت امام خمینی چیست؟ چگونه اجتهادی مطلوب نظر ایشان بوده است؟ در این زمینه ایشان نقش زمان و مکان را چگونه ارزیابی می کردند.
حوزه علمیه نجف که سالهای متمادی ماوی و مامن علمای بزرگ شیعه بود مهمترین دستاورد آن اجتهاد پویا و پرورش اساطین و بزرگانی در علم فقه و اجتهاد بود که ذیلا به بعضی از اسطوانه های فقه در حوزه نجف اشاره کنیم.
گروه حوزه‌های علمیه: استاد حوزه و دانشگاه در نشست بررسی الگوی اجتهادی در روش‌شناسی علوم انسانی اسلامی ضمن تبیین تفاوت‌های غرب و اسلام در تعریف انسان تاکید کرد: تبیان بودن قرآن منوط به تفسیر ائمه(ع) است.
پیشخوان