اجتهاد

در گذر زمان، پاره ای از گزاره ها، به حاشیه می روند و از مسیر منطقی بحث و نظر بیرون می افتند. بررسی شرایط و پیش نیازهای اجتهاد، زمانی تا حدودی در کوران اندیشه حوزوی قرار داشت و بخشی از ادبیات اجتهاد را ویژه خود کرده بود، اما در سیری نزولی هر روز بیش از پیش، رنگ باخت و بایستگی طرح آن به بهانه و توهم بدیهی بودن، نادیده گرفته شد

سالها می گذرد، حادثه ها می آید انتظار فرج از نیمه خرداد کشم

سؤالی که همیشه برای ما مطرح بوده، این است که امام چه تفاوتی با سایر فقهای شیعه داشته اند که توانسته اند این تحول عظیم را در جامعه ما ایجاد کنند؟

× الحمد لله الذی لا اله الا هو عالم الغیب و الشهاده و هو الرحمن الرحیم و نصلی و نسلم علی خاتم انبیائه و اشرف سفرائه و افضل رسله محمد و آله.

«بلی کانت فی ایدینا فدک من کل ما اظلته السماء» (1)

گروه اندیشه: آیت‌اللّه محقق داماد گفت: اجتهاد متمم دین است و بدون اجتهاد باید به پایان دین معتقد باشیم و عقل عملی می‌تواند در موارد سکوت کتاب و سنت، حکم الهی را کشف کند.

گروه اندیشه:‌ خسرو قبادی معتقد است حضرت امام از آنجا که به دنبال رسیدن به شرایطی آرمانی بود، آرمان‌گرا و از آنجا که اصل را بر حفظ نظام گذاشته بود، واقع‌گرا بود. وی چالش‌های اندیشه سیاسی امام راحل در داخل و خارج از کشور را نیز تشریح می‌کند.

گروه اندیشه: نشست «اجتهاد هست و بایدها؛ سیری در چیستی و گستره‌ی اجتهاد» با سخنرانی آیت‌الله سید مصطفی محقق داماد، آیت‌الله ابوالقاسم علیدوست و حجت‌الاسلام داوود فیرحی برگزار می‌شود.

فقیه نواندیش، شیخ طوسی معروف به شیخ الطائفه، بین سالهای 436 تا 460 ق در آسمان مرجعیت و اعلمیت تشیع درخشید.

ابن ادریس حلی فقیه و مجتهد جوان و نوآور، بین سالهای 585 تا 598 ق ظهور کرد. او پیشگام دوره پنجم از ادوار فقه و پیشوای دوره پنجم از ادوار اجتهاد محسوب می شود.