اصالت

*شهید آیت الله محمد علی قاضی طباطبائی در آئینه توصیف استادان و یاران *درآمد   آنچه در پی می آید پاره ای از اجازات مراجع بزرگ تقلید به شهید آیت الله سید محمد علی قاضی طباطبائی و نیز برخی مکاتبات علمای مبرز ایران و عراق با ایشان است که نمایانگر مکانت علمی و اجتماعی ایشان در حوزه های علمیه و نیز منظر عالمان شاخص معاصر می باشد

در شماره پیشین ملاک اصلی مسلمان بودن، سنجه های حقانیت و انحصار حقانیت نهایی در مذهب واحد را بررسیدیم. همچنین روشن شد که راهبرد اساسی تعیین شده توسط پیامبر(ص) پیروی همیشگی از امامان معصوم(ع) است و این چیزی است که تشیع حقیقی بر آن مبتنی است. اکنون برآنیم تا به اختصار پاره ای از امتیازات تشیع را بازکاویم.

عرفان سفری است روحانی به گستره درگاه حق مطلق و پیشگاه فیض اقدس.

زندگی خانوادگی از احساس نیاز مشترک زن و مرد نسبت به یکدیگر سرچشمه می گیرد و باتولد فرزندان و برقراری روابط سببی و نسبی و عشق و محبت به یکدیگر دوام می یابد. این احساس نیاز مشترک تنها منبعث از غریزه جنسی به عنوان غریزه حیوانی نیست، بلکه سکون، آرامش، عشق و محبت را نیز شامل می شود که قرآن کریم بدان اشاره نموده است.

حکیم صدرالمتالهین (ملاصدرا) از جمله معدود فرزانگانی است که در زمینه حکمت و فلسفه، گوی سبقت از سایران ربوده، چنان که دیگران را بال پرواز تا بلندآسمان کمال او نیست

عالمان و اندیشمندان از این جهت به یک نظریه فلسفی گرایش پیدا می کنند که خلأ علمی احساس شده ای را پر کنند و به عبارت دیگر ذهن آنها با مسائلی روبرو می شود که با نظریات قبلی قابل توجیه و تبیین نیست

اساس مقاله " تحلیل انتقادی اصالت وجود " این است که اصالت وجود آن گونه که ملاصدرا آن را عرضه کرده است علاوه بر این که سابقه روشنی در فلسفه ندارد، از نظر هستی شناسی به سئوالات اساسی پاسخ نمی دهد، لوازم معرفت شناسی مطلوب و مناسبی ندارد، و از نظر مسائل عملی و ارزشی فاقد آثار و برکات عملی است

در میان انبوه واژه ها و مصطلحات فلسفی خواه در فلسفه کلاسیک و خواه در فلسفه جدید که فراروی اندیشمندان قرار دارد پاره ای از آنها نقش پایه و اساس نسبت به سایر مصطلحات دارند و از چنان درجه اهمیتی برخوردارند که اگر به دقت و اندیشمندی تبیین نگردند شناخت درست و دقیق بسیاری از مسائل فلسفی را دشوار و گهگاه غیر ممکن می سازد

در مسائل فلسفه اسلامی، مسأله«ضرورت»و تقدّم آن بر وجود، جایگاه ویژه ای دارد که حلّ بسیاری از مسائل فلسفی در گرو آن است.

حقیقت لابشرطی وجود، اصیل است و به ادلّهای که خواهد آمد اصالت او با وجوب ذاتی آن ملازمت دارد. بنابراین، ، واجبالوجود بالذات است و چون واجبالوجود هیچگونه کثرتی را نمیپذیرد پس این حقیقت از هرگونه کثرت عزلی یا تشکیکی به دور است. در این مقاله، انتقادات وارد بر ملازمه اصالت وجود با وجوب ذاتی آن طرح، سپس به آنها پاسخ داده شده است.