امر-به-معروف-و-نهی-از-منکر

شهید استاد مطهری صریحاً اعلام داشته؛ اولین گروهی که «نهی ازمنکر» را از پوشش عقلانیت و منطق بیرون بردند؛ «خوارج» بودند که می‌گفتند؛ امربه‌معروف منطق‌بردار نیست!

دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر کشور: هویت تاریخی ایرانیان با حجاب گره خورده است و باید در طرح عفاف و حجاب افراد هنجار شکن وره‌های آموزش و اخلاقی را طی کنند.

انجام امر به معروف و نهی از منکر نیازمند شناخت آنهاست و باید بدانیم ماهیت آنها چیست؟ پس از شناخت، باید به دنبال را ه‌هایی مناسب برای عملیاتی کردن آن بود

معرفت و شناخت شیعیان و مؤمنان به سیّدالشهدا (ع)  قبل از تولّدشان آغاز می‌شود. به عبارت دیگر خداوند در هنگام خلقت، خاک وجودی آنان را با معرفت سیّدالشهدا (ع)  عجین و این معرفت را ریشه‌دار کرد.[1] از این‌رو رسول خاتم (ص)  می‌فرماید:

از جمله شرایط وجوب امر به معروف و نهى از منکر، ایمن بودن از خطر و ضرر است، این شرط نه تنها موجود نبود بلکه با پیشینه و عملکرد یزید و حکومت بنى امیه - با آن وضعیت استبدادى و کشتار بى رحمانه انسان هاى بى گناه- روشن بود که چنین موقعیتى پیش نمى آید و اقدام امام حسین یا هر کس دیگر، با مخاطرات جدى روبه رو است! پس چگونه آن حضرت با این وضعیت اقدام به نهضت ...

انجام امر به معروف و نهی از منکر نیازمند شناخت آنهاست و باید بدانیم ماهیت آنها چیست؟ پس از شناخت، باید به دنبال را ه‌هایی مناسب برای عملیاتی کردن آن بود

و باید از شما گروهى باشند که همه مردم را به سوى خیر دعوت کنند، و به کار شایسته و پسندیده وادار نمایند، و از کار زشت باز دارند، اینان که به چنین امورى اقدام مى کنند قطعاً رستگارند.

معرفت و شناخت شیعیان و مؤمنان به سیّدالشهدا (ع)  قبل از تولّدشان آغاز می‌شود. به عبارت دیگر خداوند در هنگام خلقت، خاک وجودی آنان را با معرفت سیّدالشهدا (ع)  عجین و این معرفت را ریشه‌دار کرد.[1] از این‌رو رسول خاتم (ص)  می‌فرماید:

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید: یک انسان گنهکار در میان مردم، همانند فرد ناآگاهی است که با گروهی سوار کشتی شده و آن گاه که کشتی در وسط دریا قرار می گیرد، تبری برداشته و به سوراخ نمودن جایگاه خود می پردازد، هر کسی به او اعتراض می کند او در پاسخ می گوید: من در سهم خودم تصرف می کنم؛ به یقین این یک حرف احمقانه است

تعریف و برداشتی که از امر به معروف و نهی از منکر می شود ، بر حسب نوع معنایی که از واژه «معروف» و «منکر» اراده می شود و نیز بر حسب تفسیری که از امر و نهی و مصادیق و مراتب آن می شود و بالاخره بر حسب مرجع اعمال کننده آن یعنی آمر و ناهی ، متفاوت می باشد.