اورانوس

دانشمندان می‌گویند احتمال دارد اقیانوس‌هایی در سطح قمرهای اورانوس وجود داشته باشد و این قمرها ممکن است به نحوی قادر به ایجاد و حفظ شکل‌هایی از حیات باشند.

پژوهش‌های اخیر که با تکیه‌بر شبیه‌سازی کامپیوتری انجام‌شده حاکی از آن است که داخل اورانوس و نپتون، زیر اتمسفر ضخیم، آبی، هیدروژن و هلیوم آن‌ها، لایه‌هایی از موادی همچون نفت و آب وجود دارد.

تجزیه و تحلیل جدید داده‌های وویجر 2 نشان می‌دهد که دانشمندان برای حدود 40 سال در مورد اورانوس اشتباه کرده‌اند.

یک مطالعه تازه خبر از یک احتمال هیجان‌انگیز داده است: قمر اورانوس به نام میراندا که در دوردست‌های منظومه شمسی ما قرار دارد، ممکن است دریایی پنهان زیر پوسته یخی خود داشته باشد که محیطی مطلوب برای شکل‌گیری حیات فرازمینی باشد.

در پژوهشی که روز چهارشنبه در مجله تحقیقات ژئوفیزیکی منتشر شد، محققان بریتانیا، فرانسه، آمریکا و چین، از شناسایی پرتو‌های ایکس تابشی از سیاره اورانوس خبر دادند که به لطف تصاویر ثبت‌شده تلسکوپ فضایی رصدخانه پرتو اکس چاندرا در سازمان فضایی ناسا، میسر شده است.

اگر این قمر‌ها بتوانند میدان مغناطیسی اورانوس را بگیرند و تحت تاثیر تغییرات و شدت آن قرار گیرند، چنین چیزی می‌تواند جریان الکتریکی تولید کند. وایس می‌گوید: «اگر آب مایع در آن جا وجود داشته باشد، کمی شور خواهد بود. مانند اقیانوس‌های روی زمین.

منشاء این الماس‌ها متان است، با توجه به فشار و حرارت درونی زیاد در این دو سیاره مولکول‌های متان ابتدا مى شکنند و به اتمهاى کربن و هیدروژن تبدیل مى شوند. سپس اتمهاى کربن به هم مى پیوندند و الماس را مى سازند.

سیارات اورانوس و نپتون به غول‌های یخی منظومه شمسی معروفند؛ زیرا فاصله زیادی با خورشید دارند و به همین دلیل همیشه اسرارآمیز هستند. اکنون پژوهشگران اظهار کرده‌اند تلسکوپ فضایی "جیمزوب" پس از پرتاب می‌تواند اطلاع جامعی از این دو سیاره در اختیار آنها قرار دهد.

منجمان موفق شدند اولین تصویر از تشعشات مستقیم حلقه‌های اورانوس را ثبت کنند. دانشمندان سال هاست که از وجود این حلقه‌های کم نور آگاهی دارند اما تا به حال سوالات زیادی در مورد ماهیت این حلقه‌های رازآلود برای آن‌ها وجود داشته. مثلا مواد تشکیل دهنده، جرم و ابعاد هرکدام از حلقه‌ها  همواره برای دانشمندان ناشناخته بوده است.

منجمان موفق شدند اولین تصویر از تشعشات مستقیم حلقه‌های اورانوس را ثبت کنند. دانشمندان سال هاست که از وجود این حلقه‌های کم نور آگاهی دارند اما تا به حال سوالات زیادی در مورد ماهیت این حلقه‌های رازآلود برای آن‌ها وجود داشته. مثلا مواد تشکیل دهنده، جرم و ابعاد هرکدام از حلقه‌ها  همواره برای دانشمندان ناشناخته بوده است.