تب-نوشتن

منصور انوری با بیان این‌که بازار پر شده از کتاب‌های خانم‌های بازاری‌نویس می‌گوید: فهیمه رحیمی و امثالهم وضعیت ادبیات داستانی ما را خراب کرده‌اند.

رسول آبادیان می‌گوید: نویسندگان شناخته‌شده به دلیل حمایت و پشتیبانی کاذب از نویسندگان جوان در انتشار کتاب‌های ضعیف مقصرند.

میترا داور می‌گوید: رغبت به نوشتن در فضای مجازی مثل همان حرف زدن است؛ ریشه‌دار نیست. حتی شاید باعث شود ادبیات جدی به کنار کشیده شود.

شهریار زمانی می‌گوید: این‌که ادبیات (شعر و داستان) در کشور ما خاص شده، معضل است.

اسدالله امرایی می‌گوید: نوشتن نیاز جامعه است و این‌ را که تب نوشتن وجود داشته باشد قبول ندارم.

تورج زاهدی می‌گوید: با آثار کسانی که کتاب‌ نمی‌خوانند مشکلی ندارند و مشکل‌شان با کاربلدهاست.

کریم رجب‌زاده می‌گوید: به کجا رسیده‌ایم که شعر خوانده نمی‌شود و کتاب شعر خریده نمی‌شود؟ حتی زمانی که شعر برای ناشران می‌برید، آن را قبول نمی‌کنند. این اهانت به شعر است.

یوسف انصاری با اشاره به تب نوشتن و چاپ کتاب، با انتقاد از روند کار کارگاه‌های داستان‌نویسی می‌گوید:‌ مگر خط تولید نویسنده داریم؟!

احمد شاکری می‌گوید: جشنواره‌های ادبی به افزایش تب انتشار کتاب دامن می‌زنند، زیرا آثاری برگزیده می‌شوند که حداقل‌ ملاک‌های برگزیده شدن را ندارند.

علی‌اکبر والایی می‌گوید: به دلیل نبود توجه به چاپ کتاب‌های باکیفیت، کتاب‌های خوب در هجوم آثار کم‌بها گم می‌شوند.