تبعیض

در بسیاری از کشورها مسئله ی مدیریت زنان به یک خواست همگانی تبدیل شده و کمبود آن به وضوح حس می شود. در شرکت های بزرگ، مجالس، سینما، سیاست، حوزه ی تکنولوژی و غیره به شدت جای خالی زنان احساس شده و زنان بسیار کمی دیده می شوند که توانسته باشند به جایگاه های بالایی در این زمینه ها رسیده باشند

چکیده: این نوشتار به تبیین «کنوانسیون محو کلیه اشکال تبعیض علیه زنان » و ارائه ادله موافقان و مخالفان الحاق به این کنوانسیون پرداخته است .

در آذر ماه 1380 هیأت دولت جمهوری اسلامی ایران، الحاق به کنوانسیون «محو کلیه اشکال تبعیض علیه زنان» را با قراردادن شروطی تصویب نمود

حجت الاسلام والمسلمین عبدالرسول هاجری

چکیده: در پاسخ به سؤال فوق، نویسنده معتقد است که بسیاری از تفاوتها و تبعیضها نسبت به دختران و زنان جوان، ناشی از فرهنگ نامناسب موجود است و در اندیشه اسلامی جایگاهی ندارد; از این رو می بایست با تبیین درست حقوق زنان و دختران جوان و فراهم آوردن شرایط مناسب برای بهره مند شدن آنان از امکانات علمی، فرهنگی و ورزشی جامعه، موقعیت آنان را ارتقا بخشید.

از راههای دستیابی به عدالت سخن گفتیم. اکنون بازدارنده های دستیابی به عدالت را به بوته بررسی می نهیم. در دانش اصول فقه، از این مقوله سخن به میان آمده که برای پدیداری پدیده ها، باید مقتضی موجود و مانع مفقود باشد.

کنوانسیون رفع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان مجموعه ای از مواد مربوط به حقوق زنان است که در 27 آذرماه سال 1358 طی قطعنامه شماره 180/34 مجمع عمومی سازمان ملل متحد به تصویب رسیده و برای امضا و الحاق کشورها مفتوح گردیده است .

این مقاله ضمن ارائه گزارشی از سیر تاریخی مطرح شدن الحاق به کنوانسیون رفع تبعیض از زنان در ایران، به برخی از مفاد کنوانسیون اشاره می کند که عبارت اند از: محو کلیه اشکال تبعیض علیه زنان; اقدامات لازم الاجرا در پی گیری های این معاهده که عرصه های مختلف فرهنگی، آموزشی، اجتماعی، حقوقی و سیاسی را شامل می شود; آزادی زنان در انتخاب محل اقامت و انتخاب شغل، ...

چکیده: این نوشتار به تبیین «کنوانسیون محو کلیه اشکال تبعیض علیه زنان » و ارائه ادله موافقان و مخالفان الحاق به این کنوانسیون پرداخته است .