حکومت-جهانی

حکومت حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و سلاح های پیشرفته هر گاه حکومت عدالت گستر و معجزه آسای جهانی حضرت بقیّة الله الاعظم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در میان افراد، شخصیت ها و محافل گوناگون مطرح می گردد، این پرسش همگانی به وجود می آید که حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در برابر تکنولوژی و سلاح های پیشرفته ی جهان اعمّ از هسته ای، ...

از دیرزمان، سرخوردگی و ناکامی بشر از مجموعه ی حکومت های کوچک و بزرگ جهان مطرح است؛ حکومت هایی که شخصیت های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فلسفی و دینی، مؤسس آن بوده اند و گرایش های خود را در آن دخالت داده و اعمال نموده اند

یکی از نیازهای اساسی بشر در طول تاریخ، برقراری عدالت و صلح فراگیر در جهان بوده است، که در ادیان ابراهیمی و غیر ابراهیمی، پیشگویی درباره این امر مهم در عصر ظهور منجی و مصلح آمده است

چکیده کمال طلبی و عدالت جویی دو خصلت فطری انسان است که بسیاری از ایده آل های فردی واجتماعی او از آنها ریشه می گیرد

5) اهداف نظام سیاسی اسلامی چیستی اهداف و کار ویژه های نظام سیاسی، مورد توجه دانشمندان گرایش های مختلف علوم سیاسی و نیز دانشمندان علوم هنجاری و فرهنگی بوده است

وقتی که درباره تشکیل حکومت جهانی امام زمان (علیه السلام) که حکومتی عدالت محور و ظلم ستیز است بحث می شود؛ ازجمله سؤالاتی که در ذهن هر شخص ممکن است بروز پیدا کند این است که، این حکومت نو پای چگونه بر قدرت ها و امکانات پیشرفته و ارتش مجهّزی که در جبهه ی مخالف وجود دارد غلبه خواهد کرد؟ و مخالفان چگونه در برابر حکومت تازه تأسیس ایشان سر تسلیم فرود می آ ...

مهدویّت، جزء عقاید شیعه، و با آینده نگری بشر مرتبط است؛ یعنی به مسیر اجتماعات و سمت و سوی اندیشه های انسانی بستگی دارد و از لوازم و شرایط محیط، حرکت اجتماعی و حرکت نهایی بشر است

نام مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه الشریف) با تشکیل حکومت جهانی و برقراری عدل و قسط و مبارزه با ظلم و جور و زنده نگه داشتن ارزش های دینی، از دیرباز مطرح بوده و شیعه در طول تاریخ، به این مسئله اعتقاد راسخ داشته است

اندیشه ی انتظار موعود نجات بخش- که نظامی هماهنگ و منطبق با قوانین و مقررات الهی و آسمانی را در گستره ی کره ی خاکی برقرار می نماید- از اعتقادهای مشترک میان ادیان و آیین های توحیدی است

خدا، فاعلِ حقیقی از محکم ترین معارف قرآن، اعطای نقش فعال به خدای متعال در عرصه ی هستی و حیات است، تا جایی که نقش عناصر دیگر حیات تنها در سایه ی مشیّت او توجیه می شود؛ به عبارت دیگر، تمام هستی کار و فعل خداست و جز او فاعلی نیست، زیرا هستی با تمام اسبابش، قائم به ذات واجب الوجود بوده و وجود، دوام خود را وامدار ذات او است