سوخت-فسیلی

چین و ایالات متحده مسئول تقریباً نیمی (47%) از مصرف جهانی سوخت‌های فسیلی هستند.

فنلاند به‌طور ناگهانی از آمریکا، ژاپن و چین پیشی گرفته و جهان را با سوخت آینده آشنا کرده است. این سوخت هیدروژن و اتانولی نیست که در کشورهای سراسر جهان در حال تولید است و منبعی حتی قدرتمندتر از سوخت‌های موجود محسوب می‌شود که پایداری آینده را تضمین خواهد کرد.

بانک‌های بزرگ از زمان توافق پاریس، سوخت‌های فسیلی را با نزدیک به 6.5 تریلیون یورو تامین مالی کرده‌اند.

طبق آمار صندوق بین‌المللی پول، از زمان برگزاری کنفرانس اقلیمی سازمان ملل متحد (COP26) در گلاسکو در دو سال قبل، یارانه‌های سوخت فسیلی، دو تریلیون دلار افزایش یافته و به هفت تریلیون دلار رسیده است زیرا دولت‌های سراسر جهان به حمایت از مصرف کنندگان در برابر قیمت‌های رو به رشد انرژی، برخاسته‌اند.

این «کلان‌روایت» که فعالیت‌های انسانی موجب افزایش گرما در حد «بی‌سابقه» شده و ما در وضعیت «اضطرار گرمایی» قرار داریم یا به تعبیر عجیب رییس سازمان ملل، «ورود زمین به نقطه‌ی جوش»، تنها روایت موجود نیست.

در حال حاضر هیدروژن نقش بسیار کوچکی در تأمین مجموعه سوخت و انرژی بریتانیا بازی می‌کند. اما دولت اعلام کرده است که تا سال 2050 ممکن است تا 35 درصد انرژی مصرفی در بریتانیا، از هیدروژن تأمین شود.

این درحالی است که سازمان زیست‌محیطی Greenpeace افشا کرد این دیتاسنتر‌ها برق مصرفی‌شان را از سوخت‌های فسیلی تامین می‌کنند تا گوگل ناچار به انجام اقدامات بیشتر در جهت کاهش مصرف انرژی آن‌ها شود.

یک مدرس دانشگاه ضمن اشاره به تاثیر مصرف زیاد سوخت‌های فسیلی بر میزان آلودگی هوا و تغییرات اقلیمی بر ضرورت استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر تاکید کرد.

یک مدرس دانشگاه با تاکید بر ضرورت مدیریت مصرف انرژی گفت: اگر یک لامپ روشن می‌کنیم یادمان باشد سه برابر انرژی مصرفی این لامپ، سوخت فسیلی مصرف می‌شود. به عبارت دیگر سه واحد از انرژی سوخت‌های فسیلی وارد محیط زیست و تبدیل به آلودگی آب، هوا و خاک می‌شود.