صحیفه-سجادیه

1 . دعا، منبعی برای معارف شناخت «صحیفه سجادیه‌» را می‌توان گامی در جهت آشنایی با «معارف اسلام‌» دانست و در زمینه «عقاید» و «اخلاق‌» و «شناخت‌های دینی‌» به آن مراجعه کرد

مقدمه یکی از افتخارات شیعه داشتن گنجینه ای از نیایش ها و مناجات است که از امام سجاد(ع) چهارمین پیشوای شیعیان، برجای مانده است

دعا وسیلة تقرّب به درگاه احدیت است و بنا به گفتة پیامبر اکرم محمّد مصطفی(ص)که می فرمایند: «لیسَ شیءٌ أکرمَ علی الله من الدعاء» (علامة مجلسی، 1983م: ج90، ص300)

دست تقدیر الهی در شعبان سال 83 ق، شکوه آفـرینشی را رقـم زد و جلوه ای زیبا از صفات ربانی را در جمال شخصیتی بزرگ به تصویر کشید

سبک زندگی بر اساس آموزه های دینی بر شکل گیری هویت مطلوب اجتماعی آحاد جامعه، بیشترین تأثیر را دارد. یکی از منابع مهم اسلامی که با معرفی فرهنگ اسلامی، می تواند نقش بسزایی در سبک زندگی اسلامی داشته باشد، دعاهای صحیفه سجادیه است

صحیفه سجادیه میراث گران بهای بر جای مانده از چهارمین پیشوای معصوم شیعیان امام علی بن الحسین علیه السلام است

آن ماری شیمل در 18 فروردین سال 1301 ش . در شهر ارفورت آلمان دیده به جهان گشود

دعا، پیوندی عمیق میان انسان و پروردگار است که اثر تربیتی و سازندگی مهمی در روح آدمی دارد. به همین دلیل، دعا در اسلام و دیگر ادیان آسمانی، جایگاه ویژه ای دارد.

یکی از ویژگی های ذاتی انسان، پیچیدگی وجودی اوست و از نمونه های این پیچیدگی نیز آن است که نیروهای خیر و شر یا به تعبیر عالمان اخلاق، جنود عقل و جهل، هر دو با هم در وجود او نهاده شده اند. به تعبیر زیبای مولوی:

تبیین مبانی اخلاقی اسلامی بر اساس آموزه های صحیفه سجادیه،محور اصلی این گفتار است