صدر-المتالهین

ملاصدرا یا صدرالمتالهین یکی از بزرگترین دانشمندان و فیلسوفان اسلامی در جهان است.

از این رو، نخستین تمایز بارز دو حکیم متألّه، تداوم و استمرار فلسفه از یک سوی و همراهی و همرأیی با فقه و فقاهت از سوی دیگر است. امام خمینی که آن روزها به حاج آقا روح الله مشهور بود، برخلاف صدرالدین که تمام عمرش را صرف آموختن، نگارش و آموزش فلسفه کرد، پس از گذشت چهار دهه از حیاتش، ارتباط رسمی اش را با فلسفه قطع می کند.1

مرحوم صدر المتالهین رضوان الله علیه، از اعلام بزرگ اسلام و از تواناترین مدافعان راستین سنت الهی و نبوی بوده اند .

«و من یؤت الحکمة فقد اوتی خیرا کثیرا»(بقره/269)

منظومه فکری ملا صدرا تلفیقی آشتی جویانه بین فلسفه مشاء و فلسفه اشراق، عرفان و معارف کتاب وسنت از مجاری عقل و وحی و دل است و در ابعاد نظری و عملی نگاهی جامع به هستی و انسان دارد

عالمان و اندیشمندان از این جهت به یک نظریه فلسفی گرایش پیدا می کنند که خلأ علمی احساس شده ای را پر کنند و به عبارت دیگر ذهن آنها با مسائلی روبرو می شود که با نظریات قبلی قابل توجیه و تبیین نیست

در شماره قبل نظر غزالی در معاد، نقد صدر المتالهین رحمه الله بر آن و پنج دیدگاه دیگر بررسی شد، و اینک دیدگاه:

محبوبیت و احترام دانش نه تنها از آن جهت است که بهترین ابزار زندگی است و در مبارزه حیاتی بانسان نیرو می دهد و توانائی می بخشد و تسلط او را بر طبیعت مستقر میسازد زیرا اگر چنین بود می بایست انسان با آن چشم به دانش نگاه کند که هر ابزار و وسیله کار دیگری را می بیند .

(حل تعارض قدرت مطلقه، خیریت محض خدا و وجود شر)