صفویه

همدان - مرمت پل تاریخی «آبشینه» از آثار به جا مانده دوران صفویه در استان همدان در حال انجام است.

صفویه تشیع دوازده‌امامی را مذهب رسمی کشور اعلام کرد و رسما به مناسبات دین و دولت شکل داد، چنان‌که نمی‌توان مرکزیت این نوع تشیع را در طرح توسعه شاهنشاهی صفوی انکار کرد. همچنین «شبه‌شالوده‌ای برای قشر فعال و ریشه‌دار فقیهان و متکلمان شیعه پدید آورد.

حکومت پادشاهی باید تعهدات خود در قبال احترام به آداب و سنن ایران باستان و آداب شیعی در زندگی مردم و شاه را دائما تصدیق و اثبات می‌کرد. شاه‌عباس پس از تسلط بر امور، بنا بر دلایل متعدد، اصفهان را به‌عنوان پایتخت انتخاب کرد و در تمام سال‌های حکومت تلاش خود را برای عظمت و شکوه آن به‌کار بست.

به موجب قراردادی بین ایران و فرانسه که ماری کلود پرتی، سیاح فرانسوی هم در آن نقش داشت «بازرگانان فرانسوی از تسهیلات و مساعدت‌های لازم برخوردار و برای عبور از سرزمین ایران از پرداخت مالیات و عوارض گمرکی معاف می‌شدند. ضمنا حق محاکمه اتباع فرانسوی بر عهده کنسول‌ها محول می‌شد.

چکیده: در این نوشتار با بررسی تاریخی قمه زنی و با استفاده از گزارش هایی که در مورد عزاداری در اعصار گوناگون رسیده به این نتیجه می‌رسیم که قمه زنی از قدمتی چندان برخوردار نبوده و در زمان قاجاریه توسط بعضی عوام آغاز و ترویج گردیده است

زیست و جهان و اندیشه‌های زنانه در تاریخ ازجمله گمشده‌های بزرگ است. زنان در تکه‌هایی بزرگ از تاریخ غایبند و کوشش برای تماشای آنها از پس نقاب‌ها و ناگفته‌ها در منابع رسمی تاریخ‌نگاری ازجمله ممتنع‌های بزرگ تاریخ‌پژوهان به شمار می‌رود. اما پژوهندگان اکنون سال‌هاست برآن‌اند دنیای زنان را از پس مردانه‌نگاری‌های تاریخی بجویند.

برنامه «ایران» جمعه 6 بهمن ساعت 23:15 در گفتگو با علی اکبر ولایتی مشاور مقام معظم رهبری در امور بین‌الملل، به اهمیت و نقش دوران صفویه در ساماندهی فرهنگ و تمدن ایران می پردازد.

کتاب «زمان نگری و کیهان باوری در عصر صفویه» نوشته بهزاد کریمی توسط نشر ققنوس منتشر و راهی بازار نشر شد.

آنچه از نوشته‏های سیاحان برمی‏آید زنان در دوره صفویه دارای حجاب و پوشش خاصی‏ بوده‏ و در پرده زندگی می‌کردند. تعصب مردان ایرانی به حدی بود که زنان خود را در محدودیت نگه می‏داشتند و از دادن هر نوع آزادی امتناع می‏کردند و اجازه نمی‏دادند با مردان غریبه معاشرت کنند.

دوره صفویه در تاریخ ایران همواره به دلایل مختلفی مورد توجه قرار گرفته است. ایجاد یکپارچگی و خروج کشور از وضعیتی که هر بخشی به دست قدرت‌های محلی اداره می‌شد از یکسو و رسمیت یافتن مذهب تشیع به فرمان شاه اسماعیل در کشوری که تا آن هنگام اکثریت جمعیت آن اهل سنت بودند از سوی دیگر به این حکومت وجه تمایزی در تاریخ ایران می‌بخشد