صفویه

دوره صفویه در تاریخ ایران همواره به دلایل مختلفی مورد توجه قرار گرفته است. ایجاد یکپارچگی و خروج کشور از وضعیتی که هر بخشی به دست قدرت‌های محلی اداره می‌شد از یکسو و رسمیت یافتن مذهب تشیع به فرمان شاه اسماعیل در کشوری که تا آن هنگام اکثریت جمعیت آن اهل سنت بودند از سوی دیگر به این حکومت وجه تمایزی در تاریخ ایران می‌بخشد

بازارچه صفویه تهران ؛ گردشی در تاریخ پایتخت چهارشنبه 04 مرداد 1396 - ایران گردی,تهران گردی,گردشگری در این مطلب از تهرانگردی برایتان می گوییم

ماهیت عملکرد تجار و دولت در ایران عصر صفوی به شرایط و مقتضیات زمانی بستگی داشت. گاهی مقامات دولتی بر حسب وابستگی‌های مکانی، قومی و مذهبی با تجار معامله می‌کردند. کمپانی‌های اروپایی امتیازها و دخل و خرج خودشان را داشتند یا طبق توافقاتی که در شرایط خاص تاریخی یا بر اثر مذاکرات طولانی پذیرفته و مشخص شده بود، از عوارض راه و بندر معاف شده بودند.

تکیه‌گاه عمده صفویه، قبایل چادرنشین ترک بودند که در آغاز از هفت قبیله تشکیل می‌شدند و عبارت بودند از: شاملو، روملو، استاجلو، تکه‌لو، افشار، قاجار و ذوالقدر. این قبایل بعدها به نام مشترک قزلباش خوانده شدند

اصطلاح دیوان بیگی ماخوذ از «دیوان» فارسی به معنـای شـورا، انجمـن و مجلـس و «بیـگ» واژه‌ای ترکی به معنا و مفهوم ارباب، میر و رئیس است که در مجموع به معنای رئیس شورای عدلیه و افرادی است که مامور انجام امور عدلیه هستند.

مخمل نوعی پارچه نخی یا ابریشمی است که یک روی آن صاف و روی دیگر آن دارای پرزهای لطیف و نزدیک به هم و پرزها به یک سو خوابیده است

به گفته‌ی شاردن (1053-1125/ 1643-1713)، سیاح فرانسوی، جراحی نزد ایرانیان فن ویژه‌ای شمرده نمی‌شد و به طور سنّتی جراحی‌های ساده‌ای چون فَصد (خونگیری) را دلاکان و سلمانی‌ها انجام می‌دادند، (1) چنان که در دارالشفاء، که شاه عباس اول (حکـ: 996-1038) بنا نهاد، در میان کارکنان بیمارستان جراح نبود؛ (2) با این حال، او ذکر ...

کتابی با عنوان «تغییرات مذهبی در دوران صفویه» در آلمان انتشار یافت.

از جمله مؤلفه های تاریخ اجتماعی تشیع، باورها، اعتقادات و مراسمات شیعیان است. از مهم ترین باورهای شیعیان که در قالب مراسم های خاص بروز و ظهور یافته و انعکاسی در خور توجه در اوضاع و احوال اجتماعی و سیاسی آنها بر جای نهاده است، انتظار ظهور امام زمان رحمه الله است

رواج تفکر و فرهنگ شیعی در ایران مرهون روشن گری ها و بیدارگری های علما و فقهایی بود که برای نیل به این هدف از هیچ تلاشی دریغ نکردند