طب

در نگاهی عمیق به احادیث نبوی و ائمه اطهار(ع) درمی یابیم که دین مبین اسلام، آموزه های فراوانی درباره انسان و زیست جسمی و روانی وی ارائه نموده است؛ به گونه ای که محدثان و ناقلان حدیث را بر آن داشت که به تألیفاتی مستقل با عنوان «کتاب الطب» و مباحث مربوط به آن بپردازند

تاکنون کلیاتی را درباره علم اخلاق و نتائج و آثار و انگیزه ها و شاخ و برگهای دیگر آن شناخته ایم; اکنون موقع آن است که با در دست داشتن این اطلاعات و آگاهیهای کلی، راه تهذیب نفس را شروع کنیم; و یا به تعبیر دیگر، از مسائل ذهنی به مسائل عینی بپردازیم، و از کلیات وارد جزئیات شویم.

از نخستین کسانی که در پزشکی کتاب نوشته، امام علی بن موسی الرضا(ع) است. امام وقتی به سوی طوس می آمد، در نیشابور در مجلس مأمون با جماعتی از فلاسفه و پزشکان چون یوحنا بن ماسویه و جبرئیل بن یخشوع و ابن بهله هندی و دیگر کسان گردآمدند و سخن از طب به میان آمد

وقتی طب از دست سریانی ها به دست مسلمین افتاد تحقیق و مطالعه در آن جنبه جدی تر و دقیقتر گرفت.بجای رساله های کوتاه علمی که معمول سریانیها بود،دائرة المعارفهای جامع طبی بوسیله مسلمین تالیف شد.

طب اسلامی خلاصه ای است از طبی که تا ظهور اسلام در میان ملل متمدن شایع بوده است زیرا مسلمانان کتابهای طبی بقراط و جالینوس و سایر پزشکان یونانی را ترجمه نمودند و بر طب اطبای سریانی که مخلوطی از طب قدیم کلدانی و طب یونانی بود احاطه یافتند و بوسیله اطبای ایرانی (گندی شاپور) آنچه اطبای ایرانی از یونان گرفته بودند بعربی انتقال دادند و با استخدام اطبای ه ...

در قسمت مربوط بعرب و قرآن و اسلام گفته شد که بعقیده مسلمانان صدر اسلام،اسلام هر چه از پیش بوده از میان میبرد و جز قرآن چیز دیگری نباید خوانده شود،از آنرو سوزانیدن کتابهای یونانی و فارسی در اسکندریه و فارس بر آنان آسان مینمود،لذا توجهی بسایر علوم نکرده و متوجه قرآن و احکام قرآن شدند و فقط بعلوم اسلامی از قبیل فقه و نحو و تاریخ فتوحات و امثال آن پرد ...

کتابهای زیر در ادبیات و تاریخ و منطق و داستان و افسانه و موسیقی از هندی بعربی ترجمه شده است.

گروه دانشگاه: رئیس دانشگاه علوم پزشکی قم از قول مساعد وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برای توسعه دانشکده طب و دین خبر داد.

با وجود همه درگیری ها و نزاع هایی که میان دولت های اسلامی در قرن چهارم وجود داشت، علم و دانش رشد خود را بی وقفه دنبال می کرد.چهره های برجسته ای از عالمان و اندیشمندان در پرتو حمایتی که امیران و بزرگان از آنها می کردند، توانستند گام های بلندی بر دارند .در این میان چند شهر مهم، نقش اساسی و کلیدی داشتند.

وقتی طب از دست سریانی ها به دست مسلمین افتاد تحقیق و مطالعه در آن جنبه جدی تر و دقیقتر گرفت. بجای رساله های کوتاه علمی که معمول سریانیها بود، دائرة المعارفهای جامع طبی بوسیله مسلمین تالیف شد.