طب

عضو انجمن بین المللی تاریخ طب (ژنو)

پیوستگی اخلاق و علم در حوزه های مختلف دانش، همواره به عنوان یک اصل مهم و مسلم برای ارتقای مادی و معنوی بشر مطرح بوده است

ابوجعفر محمّد بن احمد بن محمّد بن رجاء بجلی کوفی، از راویان شیعه و از اصحاب امام هادی علیه السلام ، تاریخ ولادتش معلوم نیست، ولی وفات او در سال 266 ه

در نگاهی عمیق به احادیث نبوی و ائمه اطهار(ع) درمی یابیم که دین مبین اسلام، آموزه های فراوانی درباره انسان و زیست جسمی و روانی وی ارائه نموده است؛ به گونه ای که محدثان و ناقلان حدیث را بر آن داشت که به تألیفاتی مستقل با عنوان «کتاب الطب» و مباحث مربوط به آن بپردازند

تاکنون کلیاتی را درباره علم اخلاق و نتائج و آثار و انگیزه ها و شاخ و برگهای دیگر آن شناخته ایم; اکنون موقع آن است که با در دست داشتن این اطلاعات و آگاهیهای کلی، راه تهذیب نفس را شروع کنیم; و یا به تعبیر دیگر، از مسائل ذهنی به مسائل عینی بپردازیم، و از کلیات وارد جزئیات شویم.

از نخستین کسانی که در پزشکی کتاب نوشته، امام علی بن موسی الرضا(ع) است. امام وقتی به سوی طوس می آمد، در نیشابور در مجلس مأمون با جماعتی از فلاسفه و پزشکان چون یوحنا بن ماسویه و جبرئیل بن یخشوع و ابن بهله هندی و دیگر کسان گردآمدند و سخن از طب به میان آمد

وقتی طب از دست سریانی ها به دست مسلمین افتاد تحقیق و مطالعه در آن جنبه جدی تر و دقیقتر گرفت.بجای رساله های کوتاه علمی که معمول سریانیها بود،دائرة المعارفهای جامع طبی بوسیله مسلمین تالیف شد.

طب اسلامی خلاصه ای است از طبی که تا ظهور اسلام در میان ملل متمدن شایع بوده است زیرا مسلمانان کتابهای طبی بقراط و جالینوس و سایر پزشکان یونانی را ترجمه نمودند و بر طب اطبای سریانی که مخلوطی از طب قدیم کلدانی و طب یونانی بود احاطه یافتند و بوسیله اطبای ایرانی (گندی شاپور) آنچه اطبای ایرانی از یونان گرفته بودند بعربی انتقال دادند و با استخدام اطبای ه ...