ظلم

حضرت علی علیه السلام علاوه بر این که تمام زندگی خویش را در پیکار با ستم سپری کردند همواره به پیروان خود تاکید می فرمودند که از هر راه ممکن به مبارزه با آن بپردازند تا بساط ستم و بی عدالتی از سطح جامعه زدوده شود و عدالت حاکمیّت یابد

بعضی از کتاب های لغت، ظلم را به معنی ستم، بیداد و ناقص کردن حقّ دانسته اند و در تعریف آن گفته اند: ظلم عبارت است از: گذاشتن یک شی ء در غیر محل و جای مناسب آن

«شُکْرُ اِلهِکَ بِطُولِ الثَّناءِ» شکر خداوند معبود تو به درازی ستایش است؛ یعنی به این که همواره ثنا و ستایش او کنی و به دل و زبان ذکر نعمت ها و نیکویی های او نمایی.

در هر نظام سیاسی ارزش ها و ضدارزش ها بر مبنای اصول ایدئولوژی و مکتب مقبول در جامعه تعریف شده و همواره عملکرد نظام سیاسی چه از حیث رویکردهای نظری و چه از جهت اجرایی و عملی بر محور آن ارزیابی می شود.

× رسول خدا( صلی الله علیه و آله و سلم): «یقول الله عز و جل: و عزتی و جلالی لانتقمن من الظالم فی عاجله و آجله، و لانتقمن ممن رای مظلوما فقدر ان ینصره و لم ینصره.» (1)

سخن از عدالت، این خواسته کهن انسان در حافظه پیر تاریخ و نیاز دیرآشنای نسلها در فریاد رسالت پیام آوران الهی، هنوز یادآور مفهومی بکر و اصالتی کاویدنی است. عدالت در عرصه حاکمیت واژه ها، ارمغانی است از تمام ارزشها و معیارهای سعادت بخش که به نبردی تنگاتنگ با کژیها و ناراستی ها کمر بسته اند.

هاتف امشب مژده از درگاه یزدان آورد

ذکر حق را ز در افتادن بتها شنوید

با اندک تأملی در کلمات و بیانات امیر بیان علی علیه السلام به روشنی این نکته به دست می آید که مسأله «عدالت و حکومت»، جایگاه خاص و اهمیت ویژه ای نزد آن امام بزرگوار داشته است

بی شک آیة الله سیدعبدالحسین لاری را می توان یک مجتهد دارای اندیشه سیاسی با مبانی مشخص به شمار آورد . علاوه بر متن فتوای وجوب جهاد علیه انگلستان که صبغه سیاسی مشرب فقهی او را نشان می دهد، پنج متن و رساله نیز از میان آثار قلمی متعدد او به بررسی مسائل و موضوعات سیاسی از منظر فقه شیعه اختصاص دارد، که یکی از این رساله ها به نام «آیات الظالمین » می باشد