عرب

بخدا سوگند!اگر پای در میان می نهادند،و علی را در کاری که پیغمبر بعهده او نهاد می گذاردند،آسان آسان آنانرا براه راست می برد و حق هر یک را بدو می سپرد...

در سال 61ق، پنجاه سال بعد از رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم، جامعه اسلامی شاهد سانحه ای بسیار اسف بار بود; نوه پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم به طرز فجیعی به همراه یاران اندک خود به شهادت رسید و اهل بیت او به اسارت رفتند. چرا عاشورا اتفاق افتاد؟ این پرسشی است که نوشته حاضر به منظور یافتن پاسخی قانع کننده به آن، بر آمده است.

بدون تردید امام خمینی به عنوان بنیانگذار و مؤسس انقلاب اسلامی ایران بیشترین الهام را در این حرکت اسلامی، از قیام عاشورا پذیرفته است

از رسول خدا صلی الله علیه و آله (که بدون شک از اولاد اسماعیل ذبیح، رسول خدا فرزند ابراهیم خلیل (1) ، رسول خدا است) روایت شده است که فرمود: «إذا بلغ نسبی إلی عدنان فامسکوا (2) و نیز فرمود: «کذب النسابون قال الله تعالی: و قرونا بین ذلک کثیرا» (3).

شرح این گونه حوادث از قلمرو بحث ما بیرون است،ولی برای اینکه خوانندگان گرامی از این جنگها(بنا به نقل گروهی از مورخان)که در یکی از آنها رسول اکرم شرکت داشت،بی اطلاع نباشند،به طور اجمال به علل و کیفیت آنها می پردازیم:

این مسافرت روحانی علاوه بر مزایای معنوی و روحی،یک سلسله مصالح اجتماعی و سیاسی را دربرداشت و موقعیت مسلمانان را در شبه جزیره بالا می برد و باعث انتشار آئین یکتاپرستی در میان ملت عرب می گشت

سرزمین مکه فاقد تولید بود. نه زمین قابل کشتی داشت، و نه کالا و فراورده هائی که خود مصرف کنند و به دیگران عرضه نمایند

کمبود شدید آب در جزیرة العرب از مهم ترین عوامل شکل دهنده به شیوه زندگی و فعالیت های اقتصادی عرب ها بود

عربهای ساکن جزیرة العرب قبل از اسلام عمدتا به دو دسته تقسیم میشوند:

قرنها پیش از ظهور اسلام در نقطه شرقی و شمالی شبه جزیره عربستان، سه تیره از عرب وجود داشته اند; بدین شرح: