عقول

آنگونه که از متون اسلامی استفاده می گردد، در عصر ظهور برکات و نعم فراوانی بر اهل زمین آشکار می گردد. این برکات و نعم را در حالت کلی می توان به دو دسته تقسیم نمود:

مسأله وحدت و کثرت و نحوه تبیین آن همواره مورد توجه فیلسوفان بوده است. در این راستا، وحدت گرایی یا فرو کاهش کثرت به وحدت از ویژگی های مهم اندیشه فلسفی است. در عین حال ابن سینا در پی توجیه پیدایش کثرت و تبیین آن است و اصول و مبانی فلسفی او به گونه ای است که نمی توان مسأله ای مانند وحدت وجود را با نظام فلسفی او سازگار دانست.

غزالی در کتاب خود «معیارالعلم » (1) بعد از ذکر آرای فلاسفه یونان قدیم و دانشمندان اسلامی به ویژه فارابی به انواع عقول اشاره کرده می گوید: منظور از عقول عبارت اند از:

«با مروری بر آیات و روایاتی که درباره ی ستایش عقل، ترغیب وتحریک به تعقل و فعلیت رساندن «لب » (خرد محض) و «نهی » (درک خردمندانه) وارد شده است، می توان به جرات گفت: «هیچ مکتب و جهان بینی بشری به مانند اسلام، اهمیت به درک های عقلانی و خردمندانه نداده است ».

یکی از موضوعات و مسایلی که می توان در حیطه ی هستی شناسی بدان توجه نموده و به تامل، بررسی و مقایسه نظرات فلاسفه و محققان و