غنا

در روز سوم شعبان که مصادف با تولد شاعر بزرگ، مولانا جلال الدین بود، همایشی در دانشگاه تهران، با عنوان «تعظیم به عشق» برگزار شد

هدف اصلی در نظام آفرینش حیات برپایه کمال و بالندگی است. براین اساس ، نقش آفرین هستی در تدارک این مقصود ،بهترین ابزار انتقال را در خدمت بشر قرار داده تا برای دریافت هدایت و سوق او در طریق سعادت، به شایستگی، او را کفایت نماید

چهارمین جلد از مجموعه کتب فقه استدلالی تحت عنوان غناء و موسیقی، ویژه طلاب و دانشجویان از سوی موسسه بوستان کتاب دفتر تبلیغات اسلامی منتشر شد.       

نقش بسیار حساس واهمیت دانش فقه از جهات گوناگون جای شک وتردید نیست ونباید انتظار داشت اشخاص یا مراکزی غیر از عالمان دین وحوزه های علوم دینی به تقویت واحیاء آن بپردازند، بلکه در درجه نخست وظیفه حوزه هاست که در راه ترمیم وگسترش وبالندگی وشکوفایی این دانش گام بردارند وخارها وموانع پیشرفت آن را برطرف کنند، واز سوی دیگر جلو برداشتهای غلط وبدعت آلود ...

 قم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، چاپ اول، 1373

فقیهان بزرگ، گاه بنابر نیاز زمان و پاسخ گویی به مردم مسلمان، در موضوعی ویژه به بررسی و کندوکاو پرداخته اند و این گونه پژوهشها، با همه اهمیت و راه گشایی که داشته و دارند، کم تر مورد توجه قرارگرفته اند و گاه همراه دیگر کتابهای فقهی به چاپ رسیده اند; از این روی مهجور مانده و آن گونه که باید، در دسترس اهل تحقیق و نظر قرار نگرفته اند.

بهره گیری از زیبائیهای جهان آفرینش به منزله مظاهر جمال و کمال الهی و پرورش و تقویت حس فطری زیبایی شناسی و زیبادوستی، از نیازهای آدمی است

شیخ انصاری (رحمه الله) در مبحث غنای مکاسب، مطالبی از کفایة الاحکام محقق سبزواری (م 1090) نقل کرده است. برخی از مطالبی که شیخ از کفایه نقل کرده است، در چاپ سنگی کفایه نیست و این موضوع سبب شگفتی و تحیرحاشیه نویسان مکاسب و محققان آن شده است. مثلا مرحوم آیت الله میرزا محمد تقی شیرازی (رحمه الله) در تعلیقه اش بر مکاسب گوید:

بی تردید غنا از موضوعاتی است که حکم حرمت در شریعت اسلامی بدان تعلق گرفته است. این ادعا در گفتار فقهای بزرگوار و نیز در روایات اهل بیت(ع) مشهود است. در این نوشتار نخست پاره ای از آراء فقها را ذکر کرده و در پی آن، متعرض روایات مربوط خواهیم شد.

نقش بسیار حساس واهمیت دانش فقه از جهات گوناگون جای شک وتردید نیست ونباید انتظار داشت اشخاص یا مراکزی غیر از عالمان دین وحوزه های علوم دینی به تقویت واحیاء آن بپردازند، بلکه در درجه نخست وظیفه حوزه هاست که در راه ترمیم وگسترش وبالندگی وشکوفایی این دانش گام بردارند وخارها وموانع پیشرفت آن را برطرف کنند، واز سوی دیگر جلو برداشتهای غلط وبدعت آلود، واظ ...