بیل گیتس، بنیانگذار مایکروسافت، سالها پس از ترک دانشگاه هاروارد اعتراف کرد که در ابتدا تصمیم سختی برای ترک تحصیل داشت. او در کتاب خاطراتش «Source Code» اشاره میکند که حتی پس از راهاندازی مایکروسافت در سال 1975، همچنان تمایل داشت به دانشگاه بازگردد و مدرکش را تکمیل کند.
به گزارش یک پزشک، این تصمیم در حالی گرفته شد که او و دوست دوران دبیرستانش، پل آلن Paul Allen، باور داشتند ریزپردازندهها (Microprocessors) آیندهای درخشان خواهند داشت و رایانهها روزی به وسایلی کوچک و مقرونبهصرفه برای تمام مردم تبدیل خواهند شد.
اما گیتس معتقد بود که این فناوری هنوز آماده نیست، تا زمانی که در سال 1974 پل آلن با شور و شوق به اتاقش آمد و مجله Popular Electronics را در دست داشت. روی جلد، کامپیوتر Altair 8800، اولین رایانه شخصی دنیا که توانایی رقابت با مدلهای تجاری را داشت، به نمایش گذاشته شده بود. این همان لحظهای بود که گیتس متوجه شد فرصت زیادی برای تردید و تعلل ندارد.
دو دنیای متفاوت: دانشگاه یا کسبوکار؟
بیل گیتس از فضای دانشگاهی هاروارد بسیار لذت میبرد. او خود را در میان افرادی باهوش و محیطی پر از پژوهش و تحقیق میدید، جایی که میتوانست آزادانه در کلاسهای روانشناسی، اقتصاد و تاریخ شرکت کند. او اعتراف میکند که از نظر اجتماعی چندان فعال نبود، اما با گروه کوچکی از دوستانش ساعتها درباره موضوعات مختلف گفتوگو میکردند.
با این وجود، او برای مدتی تلاش کرد که بین دانشگاه و مایکروسافت تعادل برقرار کند. او حتی در سال 1976 دوباره برای دو ترم به هاروارد بازگشت و سعی کرد یکی از دوستانش، ریک ویلند Ric Weiland، را متقاعد کند که کنترل مایکروسافت را در دست بگیرد تا خودش بتواند به تحصیل ادامه دهد. اما این تلاش بینتیجه بود و در نهایت، گیتس با واقعیت روبهرو شد که خودش باید مسئولیت شرکت را به عهده بگیرد.
اگر در هاروارد میماند، فرصت را از دست میداد؟
بیل گیتس معتقد است که ترک دانشگاه در آن زمان، اگرچه تصمیمی دشوار بود، اما کاملاً بهموقع انجام شد. او و پل آلن در نخستین روزهای ظهور صنعت نرمافزار وارد این حوزه شدند، در زمانی که حتی در باشگاههای کامپیوتری، کسی تصور نمیکرد که نرمافزارها روزی به صنعتی عظیم تبدیل شوند. اکثر افراد فقط به این فکر میکردند که چگونه میتوانند با کامپیوترها بازی کنند.
اما گیتس و تیمش فراتر از این فکر کردند. آنها نهتنها سیستمعامل، بلکه برنامههای مختلفی مانند بانک اطلاعاتی، پردازشگر متن و صفحات گسترده را در دستور کار قرار دادند. این چشمانداز جاهطلبانه باعث شد مایکروسافت در مسیر رشد شگفتانگیزی قرار گیرد.
مدیریت هزینهها و رشد انفجاری مایکروسافت
یکی از عوامل موفقیت مایکروسافت، احتیاط شدید در مدیریت هزینهها بود. گیتس و استیو بالمر Steve Ballmer، مدیر تجاری مایکروسافت، همیشه سعی میکردند تخمینهایشان درباره درآمدهای آینده واقعبینانه باشد تا از هزینههای اضافی جلوگیری کنند. در حالی که دیگران در تیم مایکروسافت به افزایش تعداد کارکنان و گسترش هزینهها فکر میکردند، گیتس همیشه نگران بود که شرکت پول کافی برای پیشرفت نداشته باشد.
اما همین احتیاط مالی، همراه با بلندپروازی در توسعه محصولات، سبب شد مایکروسافت به سرعت به شرکتی تأثیرگذار در دنیای فناوری تبدیل شود.
آیا ترک تحصیل همیشه گزینه درستی است؟
بیل گیتس امروز به هیچکس توصیه نمیکند که دانشگاه را ترک کند. او تأکید میکند که تنها در مواردی خاص، مانند زمانی که فرصت بسیار نادری پیش روی فرد قرار دارد، میتوان چنین تصمیمی گرفت. او خود از آموختههایش در دانشگاه بهره بسیاری برده و همیشه افراد را به یادگیری و تحقیق در حوزههای مختلف تشویق میکند.
او در پایان میگوید: «دانش و پژوهش، سرمایهای ارزشمند است. هرچند من راهی متفاوت را انتخاب کردم، اما همچنان باور دارم که یادگیری مداوم، کلید موفقیت است.»