ماهان شبکه ایرانیان
خواندنی ها برچسب :

مالک

قل اللهم مالک الملک تؤتی الملک من تشاء و تنزع الملک ممن تشاء و تعز من تشاء و تذل من تشاء بیدک الخیر انک علی کل شی ء قدیر. تولج اللیل فی النهار و تولج النهار فی اللیل و تخرج الحی من المیت و تخرج المیت من الحی و ترزق من تشاء بغیر حساب.
خدای تعالی در آیات بسیاری از کلام مجیدش ملک عالم را از آن خود دانسته، از آن جمله فرموده: (لله ما فی السماوات و ما فی الارض، آنچه در آسمانها است و آنچه در زمین است ملک خدا است)، (1) و نیز فرموده) (له ملک السماوات و الارض، ملک آسمانها و زمین از آن او است)، (2) و نیز فرموده: (له الملک و له الحمد، جنس ملک و حمد از او است) (3).
ابوالعباس، از راویان راستگوی امامیه و از اصحاب بلند پایه امام هادی و عسکری علیهماالسلام ، ولادتش معلوم نیست، ولی تاریخ وفات او پس از سال 297 ه بوده است؛ زیرا ابوغالب زراری (م 368 ق) در 297 ه در کوفه نزد او درس خوانده است
از جمله قواعد فقهی مربوط به ضمان قهری(مسوولیت مدنی)() بدل حیلوله است. این قاعده همانند دیگر قواعد فقهی بخش ضمان ها در تامین حقوق، امنیت و سالم سازی روابط اقتصادی نقش بسزایی دارد
یکی از قالب هایی که شیعیان، فکر و اندیشه و نظام سیاسی مورد نظر خویش را در آن بیان می کردند، عهدنامه امام علی علیه السلام به مالک اشتر بوده است
در شماره های گذشته، حوادث سرزمین مصر پس از قتل عثمان و آغاز خلافت امیرمؤمنان علیه السلام را بر شمردیم و ماموریت محمد بن ابی بکر در مصر، و شهادت او را بحث کردیم و زمینه های ماموریت مالک اشتر در مصر و ماجرای تلخ شهادت او را از نظر گذراندیم، اینک دنباله بحث:
در خصال صدوق است که مالک بن انس می گوید: (( نزد صادق ، جعفر بن محمد علیه السلام می رفتم و ایشان برایم بالشی می گذاشت و برایم ارزشی قایل بود و می فرمود: ای مالک ! من تو را دوست دارم
بین جبر و تفویض مرز دقیقی است، اینکه نسبت خداوند به اعمال بندگانش چگونه است؟ آیا او خالق افعال بندگانش هم هست یا نه؟ بعضی بطور کلی خلقت افعال را انکار کرده اند و بعضی هم آنرا قبول کرده اند. حقیقت مطلب در روایات اسلامی آمده است، در مقاله حاضر استاد علامه طباطبایی ضمن بحث کوتاهی به بررسی روایات در این زمینه پرداخته اند.
مرحله تسلیم گرچه به مراتب از «توکل» و «رضا» بالاتر است ولی باز پایان خط سیر و سلوک نیست؛ زیرا کسی که خود را به خدا می سپرد معلوم می شود خود را موجود دانسته و خویش را مالک می داند. پس از این بالاتر آن است که بفهمد او چیزی را مالک نیست تا آن را به خدا بسپارد. اگر به جایی برسد که به خوبی درک کند که:
پیشخوان