معاویه

«اغزوهم قبل ان یغزوکم، فوالله ما غزی قوم قط فی عقر دارهم الا ذلوا...» (نهج البلاغه صبحی صالح، خطبه 27)

از میان دشمنان اسلام تنها طایفه ای که لحظه ای دست از عداوت و دشمنی با پیامبر و مسلمانان برنداشت، طایفه بنی امیه بود

در شماره گذشته خواندیم که «قیس » پس از ورود به مصر به عنوان استاندار امیر مؤمنان علیه السلام، سیاست مدارا و مماشات با هواداران عثمان و مخالفان امام را در پیش گرفت، درحالی که نظر امام این بود که پس از دعوت آنان به بیعت و اتمام حجت، در صورت مخالفت با آنان برخورد قاطع شود; زیرا ممکن است آنان با استفاده از این فرصت، دست به توطئه بزنند

 در روایتی آمده است که ضرار، که خود از اصحاب باوفای امیر المؤمنین علیه السلام است، بر معاویه وارد شد

 ابن ابی الحدید روایت می کند: هنگامی سپاه امیرمؤمنان علی(ع) در جنگ صفّین بر شریعه آب مسلّط شدند و چند روزی موقعیت جنگ به نفع آن حضرت به پیش می رفت، در چنین فرصتی، حضرت علی (ع) از فرستادن لشگر به میدان دست نگه داشته بود، به طوری که بعضی از یارانش به آن حضرت عرض کردند: «آیا ما را از کوفه به نزدیک شام کشانده ای که اینجا را وطن خود سازیم؟ تا آنجا ...

نویسنده معتقد است این روند با منع از کتابت و نقل روایات پیامبر (ص) و سپس در دوران بعد جعل احادیث به هدف تقلیل نقش و شخصیت اهل بیت (ع) و توجیه حکومت خویش ادامه یافت و در عصر خلیفه سوم به شدت به آن دامن زده شد

«محمدبن ابی حذیفه»، از صحابه ی رسول اکرم صلی الله علیه و آله و فرزند ابوحذیفة بن عتبة بن ربیعة بن عبد شمس بن عبد مناف قریشی است که در مهاجرت پدر و مادرش به حبشه در آنجا به دنیا آمد

شناخت چگونگی بنیان شهر کوفه و روند تحول ساختار جمعیتی آن، از تأسیس در سال هفده هجری قمری تا ایام حکومت امام علی(ع)، نقش بنیادی در تبیین و معرفی جناح های سیاسی در نیمه سده هفتم میلادی/قرن اول هجری دارد.

در شماره های گذشته، موضوع اختلاف نظر امام حسین علیه السلام با برادرش امام حسن علیه السلام در مورد صلح با معاویه را که در تعدادی از منابع تاریخی آمده، نقل کردیم و آن را با روش نقد مباحث تاریخی مورد نقد و بررسی قرار دادیم و بی پایگی اختلاف نظر در میان آن دو بزرگوار را به اثبات رساندیم و نیز بر مبنای عقیده شیعه در مورد عصمت ائمه علیهم السلام و پذیرش ...

پایان خلافت عثمان با بحرانی همه جانبه روبه رو شد و به کشته شدن او و تفرقه امت اسلامی منجر گردید. کتاب های تاریخی از این بحران با نام «فتنه » یاد می کنند که یادآور سرگردانی امت اسلامی و مناقشات بزرگان صحابه است