واژه‌گزینی

شوخی با واژه‌های فرهنگستان که از گذشته تا حال میان عوام و خواص در جامعه رواج داشته است، دلایل مختلفی دارد؛ عده‌ای آن را از سر مخالفت با آدم‌ها می‌دانند و عده‌ای دیگر آن را نشانه توجه مردم به زبان فارسی، و برخی هم به بی‌دقتی در برخی واژه‌گزینی‌ها اشاره دارند. در این میان اما فرهنگستان از نبود برخی ارتباطات گله‌مند است.

علی (پدرام) میرزایی که زبان را یک موجود زنده و سیستمی منعطف می‌داند می‌گوید، نمی‌توان برای یک موجود زنده تعیین تکلیف کرد که واژه‌ای را حتما بپذیرد و واژه‌ای را اصلا نپذیرد.

محمد دهقانی که معتقد است برخود «نظامی»، «تشکیلاتی» و «دولتی» با زبان کار درستی نیست می‌گوید: به نظر من درآوردن واژه‌سازی به صورت دولتی و این‌که فرهنگستان خودش را متصدی این کار می‌داند غلط است.

مزدک انوشه معتقد است این‌که با واژه‌گزینی‌های فرهنگستان شوخی می‌شود، به این دلیل است که این واژه‌ها جدی گرفته و دیده می‌شوند؛ یعنی جامعه زبانی به آن‌ها بی‌اعتنایی نمی‌کند.

حسین بیات معتقد است، شوخی‌ با واژه‌های فرهنگستان نشان می‌دهد امروزه تعداد بیشتری از مردم دغدغه زبان فارسی را دارند و این اتفاق خوبی است.

محمدرضا ترکی با بیان این‌که فرهنگستان شوخ‌طبعی‌ را حقّ مردم می‌داند می‌گوید: البتّه برخی افراد که عادت دارند همه‌چیز را سیاسی کنند، بدون هیچ دلیل و ضرورتی، واژه‌گزینی را که یک فرایند علمی و تخصّصی است، به سیاست آلوده می‌کنند

اسماعیل با اشاره به زبان‌های جعلی و ساختگی و غیرطبیعی بودن زبان خبرها و گزارش‌های رسانه‌ها، از دلایل مقاومت در برابر فرهنگستان زبان و ادب فارسی می‌گوید.

معاون گروه واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی می‌گوید: نبود ارتباط با برخی نهادها باعث می‌شود خیلی از واژه‌ها وارد شود و بعد ما به فکر ساختن جایگزین برای آن‌ها بیفتیم.

احسان قبول که معتقد است فرهنگستان عموما از ورود واژه‌ها به زبان فارسی عقب است می‌گوید اصطلاحاتی که مهران مدیری و عادل فردوسی‌پور وارد زبان فارسی کرده‌اند، گسترده‌تر از نهادی مثل فرهنگستان است.

محمد شادروی‌منش از عده‌ای که مخالفت‌شان با فرهنگستان را به واژه‌های تصویب‌شده توسط آن تسری می‌دهند و از واژه‌هایی که مصوب فرهنگستان نیستند اما در فضای مجازی به آن منسوب و تمسخر می‌شوند، می‌گوید.