پیامبران

سنت تعمیم بدین معنا است که اگر آدمی خشنود از کردار گروهی باشد، در عملشان شریک خواهد بود و به کسانی ملحق می شود که دوستدارشان است چنان که خشم و نارضایتی، انسان را از کسانی که دوست ندارد و از عملشان ناراضی است، جدا می کند

قرآن کریم از پیامبران الهی غالبا با دو واژه «نبی» و «رسول» یاد کرده است آیا این دو واژه به یک معنی است یا با هم تفاوت دارند؟ بسیاری از محققین بر این عقیده اند که این دو واژه باهم فرق دارند و فرق هایی هم بیان نموده اند که مقاله حاضر به بیان وجوه تمایز رسول و نبی پرداخته است.

مقدمه: انبیاء در تاریخ جوامع بشری صاحب نقش بوده اند. در مورد کیفیت و ارزش نقش پیامبران، نظرات متفاوتی وجود دارد در این مقاله این نظرات بیان گردیده و نقش مثبت انبیاء در تکامل بشر اثبات گردیده است.

در میان نقشهای مختلفی که پیامبران در گذشته  داشته اند احیانا مواردی پیدا می شود که تکامل شعور اجتماعی بشر موجب بی نیازی از پشتوانه تعلیمات دینی است، ولی اساسی ترین نقشها همانهاست که در گذشته بوده و در آینده به قوت خود باقی خواهد بود.اینک موارد تاثیر تعلیمات پیامبران در تکامل تاریخی:

وحی پیامبران، سومین بخش از بحث های ما را پیرامون «نبوت عامه» تشکیل می دهد، وحی آسمانی که سرچشمه علوم و معارف پیامبران الهی است، یکی از مسائل دقیق و پیچیده ای است که شایان تحقیق و بررسی می باشد.

1 نزل به الروح الامین علی قلبک (شعراء/193 194) .

مقدمه: پیامبران بر دو دسته اند: پیامبران اولوالعزم و پیامبران غیر اولوالعزم علامه طباطبایی(ره) با استفاده از آیه شریفه «فاصبر کما صبر اولوالعزم من الرسل...» مطالبی درباره انبیاء اولوالعزم بیان داشته است که تقدیم می گردد.

پیامبران به طورکلی دو دسته اند: یک دسته اقلیت اند که مستقلا به خود آنها یک سلسله قوانین و دستورات وحی شده است و ماموریت یافته اند آن قوانین را به مردم ابلاغ و مردم را بر اساس آن قوانین و دستورات هدایت نمایند

نوابغ افرادی هستند که نیروی فکرو تعقل و حسابگری قوی دارند، یعنی از راه حواس خود با اشیاء تماس می گیرند وبا نیروی حسابگر عقل خود بر روی فراورده های ذهنی خود کار می کنند و به نتیجه می رسند و احیانا خطا می کنند

الذین یتبعون الرسول النبی الامی الذی یجدونه مکتوبا عندهم فی التوراة و الانجیل. (اعراف/157) .