به عنوان مثال: گرفتاری بورس‌های اطراف زانو، ایجاد بورس‌های پنجه غازی نموده و گاه به صورت کیست نمایان می‌شود.به طور کلی در جریان این بیماری انواع و اقسام بورس‌ها، تاندون‌ها و کپسول‌های اطراف مفصلی ممکن است درگیر شوند.
علایم چشمی: از تظاهرات خارج مفصلی بیماری آرتریت روماتویید، می‌توان به علائم چشمی اشاره کرد. این علایم به صورت: التهاب چشم، التهاب اسکلرای چشم، التهاب قدامی و خلفی چشم و التهاب قرنیه می‌توان نام برد. التهاب قرنیه به صورت اسکلریت، اپی اسکلریت و زخم قرینه بروز می‌کند، و گاه کوری ممکن است بروز کند که این علایم خیلی نادر است.
درگیری ریوی: درگیری ریوی در جریان بیماری آرتریت روماتویید مشاهده می‌شود. این علامت به صورت وجود مایع در پرده جنب یا وجود ندول‌های روماتویید در پرده جنب که گاه به صورت ندول‌های ریوی مشاهده شده که گاه با متاستاز‌های ریوی اشتباه گرفته می‌شود.
درگیری قلب: گاه ندول‌های روماتوییدی در پرده قلب مشاهده می‌شوند.
درگیری عضلات: گاه در جریان بیماری آرتریت روماتویید، گرفتاری عضلات نیز مشاهده می‌شود.قابل ذکر است که وجود علایم خارج مفصلی مذکور در جریان بیماری آرتریت روماتویید، شیوع کمتری دارند ولی ممکن است مشاهده شوند.
علایم آزمایشگاهی
این علایم در بیماری آرتریت روماتویید غیر اختصاصی نیستند، اولین علامت، به صورت فاکتور روماتویید «RA»، یا تست لاتکس، قابل تشخیص است.ارزش این فاکتور به عنوان کرایتریا بوده، یعنی مثبت بودن این فاکتور به معنای تشخیص بیماری آرتریت روماتویید نیست، با توجه به اینکه پنج درصد از مردم عادی، دارای فاکتور روماتویید مثبت هستند، که با افزایش سن این رقم به 15 درصد افزایش می‌یابد، بنابراین بایستی توجه داشته باشید تنها با مثبت بودن «RAF» نمی‌توان به تشخیص بیماری رسید، ولی این فاکتور به عنوان یک عامل کرایتریا در جدول تشخیصی، اهمیت دارد، اما وجود یک فاکتور دیگر به نام «Anti ccp» که پروتئینی جدید به نام (CiC trinateprd pr) است که ارتباط نزدیک با آرتریت روماتویید دارد.
این فاکتور خیلی اختصاصی است که در 95 درصد از افرادی که «Anticcp» مثبت است، آرتریت روماتویید وجود دارد، این فاکتور به عنوان یک فاکتور پیش‌بینی کننده در بیماری آرتریت روماتویید محسوب می‌شود، البته در این زمینه مطالعات ادامه دارد ولی در حال حاضر این آزمایش قابل انجام است که در صورت مثبت بودن این فاکتور با اطمینان بیشتری می‌توانیم به آرتریت روماتویید فکر کنیم.
تغییرات رادیوگرافیک
این تغییرات به صورت استئوپروز مجاور مفصلی مشاهده می‌شود، این علامت همراه با وجود ژئودهایی در مفاصل است که به صورت تکه‌های Lucent در روی مفصل مشاهده می‌شود. که با کاهش فضای مفصلی خصوصا در استخوان‌های مچ دست، مفاصل «PIP» و «MCP» در دست‌ها، تغییراتی قابل مشاهده است که دیدن این تغییرات در تشخیص بیماری ارزشمند است:
تشخیص قطعی
با نگاهی مجدد به کرایتریاهای تشخیصی، وجود خشکی صبحگاهی به مدت حداقل یک ساعت، آرتریت در سه ناحیه مفصلی، یا بیشتر، آرتریت مفاصل دست، آرتریت قرنیه، ندول روماتویید، فاکتور روماتویید مثبت به تغییرات رادیوگرافیک تیپیک در مچ دست، می‌توان گفت در صورت وجود 4 فاکتور از 7 معیار مذکور، می‌توان به تشخیص قطعی آرتریت روماتویید رسید.
خصوصا در صورتی که وجود تظاهرات بالینی مانند: خشکی صبحگاهی آرتریت، گرفتاری مفاصل و قرینه بودن حداقل به مدت شش هفته به طول کشیده باشد، تشخیص بیماری قطعی می‌شود.
برای خواندن بخش اول- تشخیص آرتریت روماتویید - اینجا کلیک کنید.
