نویسنده: مریم علی نجیمی پژوهشگران به کمک فناوری های مدرن پاسخ هایی برای چالش های زیست محیطی دراز مدت ناشی از تغییرات آب و هوا یافته اند. آنها به دنبال کاهش گازهای گلخانه ای هستند این گازها به حیات کره زمین آسیب های فراوانی وارد می کنند و باعث از بین رفتن لایه اوزن می شوند. آنها به فناوری های جدید روی آورده اند تا مشکلات ناشی از تغییرات آب و هوا را کاهش دهند.
کربن
کربن عنصری غیر فلزی با علامت شیمیایی C یکی از فراوان ترین عناصری است که به اشکال متعدد طبیعی وجود دارد. این عنصر چهار ظرفیتی است و خاصیت تشکیل مواد مرکب زنجیری و حلقوی را دارد. کربن در کلیه مواد آلی نباتی و حیوانی وجود دارد. شاخه بزرگی از شیمی آلی، شیمی مواد ترکیبی کربن است. کربن بی شکل و سیاه، دارای وزن مخصوص 1/88 است. این عنصر در حالت زیاد می سوزد و با جذب اکسیژن تشکیل اکسیدهای ساده COو CO2 می دهد. کربن به صورت هیدروکربورها درنفت و به صورت هیدرات های کربن در زغال سنگ و گیاهان یافت می شود. کربن برای مصارف شیمیایی، متالوژی یا صنعتی به صورت مواد مرکب در درجات ابعاد و اشکال مختلف دیده می شود و یا به صورت زغال های فعال، زغال چوب، گرافیت، دوده، کربن، قطران، زغال سنگ و کک نفتی دیده می شود که منابع عمده کربن عنصری هستند. کربن 13 یکی از ایزوتوپ های کربن است که به عنوان ردیاب در تحقیقات زیست شناسی بکار می رود و کربن 14 یا کربن رادیو اکتیو که دارای عمر طولانی تر است در هوا وجود دارد و با بمباران نیتروژن توسط پرتوهای کیهانی در ارتفاعات تشکیل می شود و وارد مراحل رشد گیاهان می شود و نیمه عمر آن حدود 600 سال است و از نیتروژن و یک سیکلوترون (شتابگر) ساخته می شود.
کربوهیدرات ها
کربوهیدرات ها ترکیبی از کربن ها، هیدروژن و اکسیژن هستند این مواد محصول عمده فتوسنتز گیاهی بوده و به صورت سلولز بخش اعظم گیاهان زنده را تشکیل می دهد. کربوهیدرات ها منشأ انواع سوخت مانند الکل (از راه تخمیر) زغال سنگ (از راه فسیل شدن) و چربی های (از راه تبدیل بیولوژیکی در حیوانات) هستند.
دی اکسید کربن موجود هوا و خطر زیست محیطی
در حال حاضر میزان دی اکسید کربن در اتمسفر 379 واحد در میلیون است یعنی فقط 21 واحد باقی مانده است تا به مرز 400 واحد برسد. دانشمندان معتقدند که ظرف ده سال یا کمتر از آن، حجم دی اکسید کربن، به عدد فوق خواهد رسید زیرا هم اکنون سالانه بیش از 2 درصد در سال بر میزان آن افزوده می شود که این یک بمب اکولوژیکی است که آغاز به کار کرده و تیک تاک می کند.
پیامدها
پیامدهای گذشتن دمای زیست کره از آستانه (افزایش 2 درجه سانتیگراد گرمای زمین) فاجعه آمیز است یعنی به خطر افتادن جوامع بشری و اکوسیستم های کره زمین، به عنوان مثال، با رد شدن از آستانه وارد اقلیمی از نابودی و مرگ خواهیم شد. آسیب های اساسی بر کشاورزی وارد خواهد آمد. بخش عمده ای از جمعیت کره زمین با کمبود منابع آب مواجه می شوند و سلامتی عمومی به مخاطره خواهد افتاد.
منبع: همشهری (آیه) تیر 88