ماهان شبکه ایرانیان

سندرم خوردن شبانه (۲)

بخش دوم- سندرم خوردن در شب، شرایطی است که در آن فرد میلی به خوردن صبحانه ندارد و ۵۰ درصد از کالری دریافتی روزانه‌اش را بعدازظهر به بعد دریافت می‌کند و از صبح تا بعدازظهر چیزی نمی‌خورد.

سندرم خوردن شبانه (2)

 

قدم اول: حتما صبحانه بخورید و سه ساعت قبل از رفتن به رختخواب دیگر چیزی نخورید. افرادی که دچار این سندرم هستند، در طول شب غذاهای پرکالری می‌خورند و صبح وقتی از خواب بیدار می‌شوند، در اثر عذاب وجدان و احساس گناه سعی می‌‌‌کنند دیگر چیزی نخورند. ولی باز هم شب هنگام این چرخه تکرار می‌شود و گرسنگی به سراغشان می‌آید. نخستین گام، از بین بردن این چرخه با خوردن غذا و استفاده از مواد غذایی با کالری مناسب و متناسب در طول روز می‌باشد.

قدم دوم: میزان ترشح ملاتونین بدن خود را افزایش دهید. ملاتونین هورمونی است که به احساس خواب شما کمک می‌‌کند و سطح ملاتونین بدن افرادی که دچار سندرم خوردن شبانه هستند، کم است. مکمل‌های ملاتونین می‌توانند سطح ملاتونین را در بدن بالا ببرند. اگر هر روز 20 دقیقه در معرض نورخورشید قرار بگیرید، تولید ملاتونین در بدن‌تان افزایش می‌یابد. (البته رعایت نکات مربوط به جلوگیری از آفتاب سوختگی و مراقبت از پوست فراموش نشود).

قدم سوم: این سندرم را باید خودتان درمان کرده و یاد بگیرید که استرس خود را مدیریت کنید؛ زیرا این سندرم ارتباط نزدیکی با استرس دارد. هر چه میزان استرس‌‌تان بیشتر شود. بیشتر مستعد این سندرم خواهید بود. از طریق روش‌های سالم زندگی کردن و غلبه بر استرس‌ها و نگرانی‌ها، می‌توانید این سندرم را درمان کنید.

قدم چهارم: بهتر است مشکل خود را با یک روانشناس در میان بگذارید؛ زیرا این سندرم گاه در اثر افسردگی ایجاد می‌شود و در صورت درمان افسردگی، سندرم خوردن شبانه نیز از بین می‌رود.

قدم پنجم: مشکل خود را با یک متخصص تغذیه در میان بگذارید تا بتوانید با غذاها رابطه سالم‌تر و بهتری برقرار کرده و بر اختلال خود غلبه کنید.

 درمان

این سندرم با افزایش طبیعی سطح ملاتونین و لپتین درمان می‌شود. عملکرد مغز در طول یک شب روی مانیتور به نمایش در می‌آید. شیوه‌های آزاد کردن استرس‌ها و نگرانی‌ها نیز در درمان این سندرم مؤثر است. کلاس‌های مدیریت استرس، مشاوره، کاهش مصرف کافئین، پرهیز از مصرف الکل و سیگار کشیدن از دیگر عوامل تأثیرگذار هستند.

به این افراد توصیه نمی‌شود که از قرص‌های خواب استفاده کنند، زیرا این قرص‌‌ها گیجی و سستی را بیشتر کرده و ممکن است فرد در حین خواب وقتی که به سراغ آشپزخانه می‌رود تا چیزی بخورد آسیب‌هایی به خودش وارد کند. از آنجایی که این افراد کربوهیدرات بیشتری مصرف می‌کنند، میزان تریپتوفان موجود در بدن آنها بیشتر می‌شود. تریپتوفان یک آمینواسید مهم و یکی از انتقال‌دهنده‌های عصبی است که در مغز باعث افزایش احساس خوب بودن شده و تبدیل به ملاتونین می‌شود.

به غیر از درمان هورمونی، متخصصان روش‌های دیگری از قبیل رنگ درمانی، آرامش درمانی، ریلکس‌کردن و ... را نیز مؤثر می‌دانند. هورمون ملاتونین در تاریکی و به عبارتی شب‌ها تولید می‌شود و با خواب مرتبط است؛ اما هورمون سروتونین برعکس ملاتونین در طول روز تولید می‌شود.

ملاتونین نسبت به نور واکنش نشان می‌دهد و دانشمندان از طریق تابش‌های الکترومغناطیسی و کمک گرفتن از رنگ درمانی تولید این هورمون را در بدن تنظیم می‌کنند. پزشکان سعی کرده‌اند که از طریق نور درمانی نیز این اختلالات غیرطبیعی مربوط به غذا خوردن را درمان کنند. براساس پژوهش‌ها و بررسی‌های گروهی از دانشمندان ژاپنی، کمبود نور در طول روز می‌تواند گوارش را در وعده‌های غذایی بعدازظهر دچار نقصان کند؛ بنابراین با استفاده از نورهای روشن می‌توان این مسأله را برطرف کرد.

از طرفی، کمبود مواد مغذی در وعده غذایی شب و استفاده از غذاهای ناسالم و پرکالری باعث می‌شود که فرد شب هنگام از خواب بیدار شده و درصدد رفع نیاز بدنش به مواد مغذی برآید؛ پس اگر در طول روز احتیاجات بدن برطرف شود، در طول شب کمتر فکر خوردن چیزی به سرتان می زند.

 

 

برای خواندن بخش اول- سندرم خوردن شبانه- اینجا کلیک کنید.

قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان