به گزارش ایسنا، دفتر دوم فصلنامه تخصصی زبان و ادبیات فارسی «بهین‌نامه» که دبیران تحریریه آن فرح نیازکار و کوروش کمالی سروستانی هستند و در شیراز منتشر می‌شود در هفت بخش به معرفی شهریار مندنی‌پور و نقد و بررسی آثار این نویسنده می‌پردازد. در پاره‌ای از بخش نخست به قلم فرح نیازکار، صاحب‌امتیاز و مدیرمسئول نشریه آمده است: خطــوط درهــم تنیــده در تــار و پــود اوراق، روایتگــر حکایتــی می‌شــوند کــه جهــان زیســتی حکایتگــر را معنــا می‌کننــد؛ راویــان ایــن حکایــات بــا نوعــی تأمــل پایــدار بــر مفهــوم زمــان، حادثــه و رخدادهــای جــاری و بــا خلــق قهرمانانــی کــه بــا واســطه حضورشــان، ناممکن‌هــا، ممکــن می‌شــوند، جســارت، دلدادگــی، اضطــراب و امیــد را در آثــار خویــش بــه تصویــر می‌کشــند و در تلاطــم ادراک و دریافــت معنــا، مخاطبــان خویــش را بــه دوبــاره اندیشــیدن بــر مفهــوم وجــود و رســالت هســتی برمی‌انگیزنــد... و ما همــگام بــا راویــاِن تاریــخ، عشــق، مــرگ، هســتی و آرزومنــدی، بــه جهانــی پــا می‌گذاریــم کــه زیســتی معنــادار را برایــمان رقــم می‌زننــد.
او در ادامه و در تبیین چرایی تدوین این ویژه‌نامه آورده است: پرداختـن ویــژه بــه شــهریار مندنی‌پــور در ایــن شــماره مــا را بهانــه‌ای دیگربــار شــد تــا همــگام بــا او و اندیشــه‌اش، نبــض هســتی را از دریچــه چشــمان او بــه تأمــل بنشــینیم؛ نویســنده‌ای متعهــد کــه شــکوه و شرف زیسـتـن را در تعهــد محــض بدانچــه خلــق می‌کنــد، می‌پنــدارد!
بخش دوم این نشریه به "روایت شهریار" اختصاص یافته که به قلم شهریار مندنی‌پور نگاشته شده و در آن به "گاه‌شمار شهریار مندنی‌پور" و مصاحبه‌ای اختصاصی با عنوان "جهان معنایی داستان به روایت شهریار مندنی‌پور" پرداخته شده؛ او در بخشی از این مصاحبه در پاسخ به چیستی جهان آرزومندی‌اش آورده: دیروز مرا آرزوی دیگری بود، امروز دیگری و فردا هم را هم کی می‌داند! هر دو ما با هم یک "ویرانه مدور" هستیم. هریک خواب یا آرزوی آن یکی دیگر. شاید بزرگترین آرزوی هر نویسندهای این باشد که اول بتواند دنیای داستانی خود یا واقعیت داستانی خود را بسازد، بعد پیدا کند خواننده دوست‌داشتنی خود را که همه جای جهان می‌شود باشد، یا او را هم بسازد...
در ادامه این فصل، بخشی از رمان تازه منتشرشده شهریار مندنی‌پور با عنوان «ماه‌پیشانی» و به زبان فارسی آمده است. داستان کوتاه «رویین‌تنی» او نیز پایان‌بخش این فصل است.
در فصل "بازتاب" با مقالاتی درباره آثار شهریار مندنی‌پور روبه‌روییم؛ "شهریار و زیست‌ِ معنایی روایات" از کوروش کمالی سروستانی، "زلزله جنگ" از حسن میرعابدینی، "از یادهای دیروز" از علی خدایی، "حال و قال راویان و قاریان" از کیهان خانجانی، "یادداشت" از فرزانه طاهری، "طرح داستانی ماه‌پیشانی، رمان تازه شهریار مندنی‌پور" از دکتر رضا پرهیزگار،" نگاهی به جهان داستانی داستان‌های کوتاه شهریار مندنی‌پور" از آرش آذرپناه،"کودکانه های شهریار" از احمد اکبرپور، "زیستن بر جانِ زبان، تحلیلی بر داستان «نظریه پنجشنبه»" از نایب شیرازی، "هفت زن، هفت داستان" از سارا هلاله، " فرهنگ و صدا و نشانه" از حمید نشاط، "مرثیه دل و دلدادگی به روایت بنفشه‌ها در شرق" از پژمان رنجبر، "رمان، هستی، پرسش" از حسین رسول‌زاده، "سایۀ بلاگردان بر داستان‌های «مومیا و عسل»، به بهانۀ چاپ مجدد مجموعه داستان «مومیا و عسل»" از نیما تقوی، "وجوه شخصیت در داستان‌های شهریار مندنی‌پور" از مرضیه کمالی سروستانی، " شهریار و الگوهای روایتی" از دکتر مرتضی جعفری، "شهریار و ارواح شهرزاد" از دکتر اطلس اثنی‌عشری و " شهریار در هزار و یک سال" از دکتر فرح نیازکار.
در فصل " گفت‌وگو" به پرسش و پاسخ با غلامرضا رضایی درباره " سبک و سیاق مندنی‌پور" و بهناز علیپور گسکری درباره "شهریار؛ دغدغه‌های زبانی و سطوح پیشازبانی در روایت‌های سیال ذهن" پرداخته شده و در "نشست" با محمد کشاورز و فرشته توانگر با موضوع "از کلمه تا روایت"، چالش زبان و فن نویسندگی شهریار مندنی‌پور بررسی شده است.
در دو بخش پایانی نشریه؛ "به روایت کتاب" به معرفی آثار شهریار مندنی‌پور و "به روایت تصویر" به تاریخچه‌ای تصویری از کودکی تا کنون شهریار مندنی‌پور پرداخته شده است.