آیا نوبخت سخنگوی ستاد تحریم‌های آمریکاست؟

سرویس سیاست مشرق- «محمدباقر نوبخت»، روز دوشنبه (12 آذر) با حضور در جمع نمایندگان معلولان(در روز گرامیداشت معلولان) حرف‌های عجیبی زد که ظاهرا  بعد از پوششی کوتاه مدت توسط خبرگزاری‌ها، از روی خروجی حذف شد.

رئیس سازمان برنامه و بودجه در این جلسه که بدون برنامه‌ریزی قبلی انجام شد، در پاسخ به کاهش بودجه معلولان در سال 98 گفت:

"امسال فروش نفت ایران نسبت به سال گذشته از دو و نیم میلیون بشکه در روز به یک میلیون بشکه کاهش پیدا کرده است. "

او همچنین اضافه کرد که بودجه نیروهای مسلح و همچنین سپاه پاسداران نیز نسبت به سال گذشته 10 درصد کاهش پیدا کرده است.

معلولان معترض به کاهش بودجه سازمان بهزیستی در سال 98 و عدم تخصیص اعتبار برای اجرای "قانون حمایت از حقوق معلولان" انتقاد داشتند.

اما آقای نوبخت گفت که گندم‌کاران و معلمان و بازنشستگان نیز نسبت به بودجه پیش بینی شده سال آینده معترض‌اند اما واقعیت این است که "منابع محدود" است.[1]

بلافاصله، رسانه‌های فارسی زبان ضدانقلاب چون بی بی سی فارسی، صدای آمریکا و رادیو فردا، این آمار عجیب را از زبان رییس سازمان برنامه و بودجه قاپیدند و تیتر کردند.

این که واقعا چه ضرورتی رییس سازمان برنامه و بودجه را واداشته که در یک جمع عمومی و پیش چشم رسانه‌ها، به این صراحت (با ذکر رقم دقیق) آمار کاهش درآمد کشور را به زبان بیاورد، معمایی است که خود او و مسوول ارشد او، باید برای افکار عمومی حل کند. به فرض که آقای نوبخت با این توجیه که اعتراض معلولان عزیز به وضعیت بودجه‌های تخصیصی را با ذکر واقعیات تعدیل کند، چنین «گافی» داده است، اما آیا واقعا نیاز بود که یک مسوول اقتصادی ارشد کشور با ذکر رقم دقیق، خوراک چرب برای دستگاه‌های تبلیغی ترامپ-بن‌سلمان-نتانیاهو فراهم بیاورد؟

البته باید گفت که در چند هفته اخیر، دادن این پاس گل‌های «دیدنی» به دشمن، و پخت و پز «خوراک چرب» برای سوء استفاده تبلیغاتی، به مشغله دولتمردان تبدیل شده است. همین 22 آبان گذشته بود که محمدجواد ظریف، وزیر خارجه، در مصاحبه‌ای جنجالی با سایت «خبرآنلاین» (نزدیک به علی لاریجانی) از پولشویی گسترده و «چند ده هزار میلیاردی» در ایران گفت، و تا همین امروز آثار این اظهارنظر به شدت غیرحرفه‌ای و خارج از چارچوب وظایف یک وزیر خارجه، در تبلیغات ضدایرانی رسانه‌های غربی علیه کشورمان ادامه دارد. [2]

بیشتر بخوانید:

هم‌صدایی ظریف و «پومپئو» در اتهام زنی به جمهوری اسلامی / «ارز چمدانی» حقوق دیپلمات‌ها چگونه وارد کشور می‌شود؟

گِرای «ظریف» برای تحریم‌ بیشتر ایران/ مطهری: اگر عربستان با ما بود آمریکا نمی‌توانست اینطور تحقیرمان کند!

یا علی‌اکبر صالحی، رئیس‌ سازمان انرژی اتمی کشورمان (که بنا بر برخی گزارش‌ها، به خاطر تعجیل در دادن امتیازات یکطرفه، تعطیلی برخی فعالیت‌های هسته‌ای ما را از همان سال 92 و شروع مذاکرات هسته‌ای کلید زد) در مصاحبه‌ای که با «یورونیوز» انجام داد، حرف‌هایی از همین جنس گفت:

"فشارهای اقتصادی غوغا می‌کند. مثلا حقوق من تا یکسال پیش به عنوان یک استاد دانشگاه، حدود 3000 دلار در ماه بود، الان به 700 دلار رسیده است. این واقعا فشار اقتصادی است. ببینید اقشار دیگر چقدر تحت فشار هستند."[3]

پیش‌تر از همه این‌ها (در 23 تیرماه امسال)، حسن قاضی‌زاده هاشمی، وزیر بهداشت، در اظهارنظری گفته بود که "باور کنیم که طوفان تحریم‌ها نزدیک‌تر شده است. "[4]

این که کشور به واسطه اعمال تحریم‌های نامشروع و غیرقانونی آمریکا و شرکای آن (با وجود پایبندی کامل ما به برجام) با تنگناها و مضایقی رو به رو شده است، امر پنهانی نیست، و البته این که سوء مدیریت‌ها، اشتباهات مبنایی در مذاکران هسته‌ای، اعتمادهای بی‌جا، تخریب خواسته یا ناخواسته روابط اقتصادی با شرکای قدیمی و... و. عوامل مکمل اثرگذاری این تحریم‌ها بوده‌اند هم نباید پنهان باشد و کسانی به دنبال مخدوش کردن آن باشند، اما این که مسوولان ارشد دولتی، با مسوولیت‌های حساس، به فاصله بسیار کوتاه از هم، چنین کدهای آشکاری از تاثیرگذاری تحریم‌ها به دشمن می دهند، چگونه قابل تفسیر است؟ چه چیزی ظریف، صالحی و نوبخت را واداشته که این چنین در پازل جنگ تبلیغاتی-روانی دشمن قرار بگیرند؟ این درحالی است که رییس جمهور، تقریبا در همه سخنرانی‌های اخیر خود از ایستادگی و مقاومت در برابر زیاده‌خواهی دشمن می گوید و جناح‌های مختلف را به وحدت و خودداری از «سیاهنمایی» و کمک به جنگ روانی دشمن فرا می خواند. این تناقض در گفتار رییس دولت و گفتار اعضای کابینه به چه معناست؟