مصرف رو به فزونی مخدر گل در میان گروه‌هایی از جوانان همچنان ادامه دارد؛ این درحالی است که به گفته رییس گروه پیشگیری از اعتیاد سازمان بهزیستی، تصور بسیاری از جوانان ایرانی در مصرف این مخدر اشتباه است و همین امر باعث بروز مشکلاتی زیاد برای آن‌ها شده است.
به گزارش به نقل از قانون ،براساس آمار ستاد مبارزه با مخدر، «گل» دومین ماده مخدر شایع در کشور است که از سوی جوانان و نوجوانان مورد استفاده قرار می‌گیرد.ماریت قازاریان با با بیان اینکه برخی افراد با تصور بر عدم اعتیاد آور بودن ماده گل رو به این ماده مخدر می‌آورند، اظهار کرد: اطلاعات جوانان درباره عوارض این ماده درست نیست و آنان در پی کسب لذت هستند. وی با بیان اینکه گرایش مصرف به سمت ماده گل بسیار زیاد است، اظهار کرد: از طرفی جوانان نمی‌دانند مصرف گل چه عوارضی مانند تغییر علایم بدنی و کندی حرکت و... را درپی دارد.
عوارض بلند مدت مصرف گل نیز شامل نقص در سیستم بدنی، کاهش تمرکز، مشکلات تحصیلی و شغلی و کاهش سطح هوشیاری است. وی با تاکید بر اینکه خانواده‌ها باید مراقب باشند فرزندان‌شان با چه افرادی دوستی می‌کنند و اوقات فراغت خود را به چه شکل می‌گذرانند، تصریح کرد: سازمان بهزیستی کمپین آشنایی با ماده مخدر گل را طی 10 روز در نیمی از استان‌ها برگزار کرد ولی این کارها باید مداوم انجام شود.سعید صفاتیان، تحلیلگر و کارشناس حوزه مواد مخدر نیز استفاده از مواد مخدر را واقعیتی انکار ناپذیر در تمام جوامع دانست و افزود: ضلع اول، درمانگران، ضلع دوم مصرف کننده و ضلع سوم مواد مخدر است.
ذات خود ماده گل است که به دلیل تاثیراتش، رتبه دوم را در میان مواد مخدر در کشور بدست آورده است. صفاتیان با بیان اینکه پنج یا 6 مورد روانگردان طی سالیان سال مرتب جای یکدیگر را می‌گیرند، افزود: ماده گل به دلیل ساختار خود، این احساس را در جوان ایجاد می‌کند که فرد تصور می‌کند بیشترین تمایل را به مصرف این ماده دارد.وی با انتقاد از اینکه یک معلم یا والدین به راحتی نمی‌توانند درباره مواد مخدر با جوانان صحبت کنند، تصریح کرد: توسعه برنامه‌های صداوسیما طی 20 سال گذشته موفق بوده است، اما از طرفی در آموزش و پرورش این توسعه تا 10 درصد رونق داشته است.
صفاتیان فقدان زیر ساخت‌هایی نظیر نگاه مدیریتی درباره برنامه‌های پیشگیری را از مشکلات این حوزه دانست و افزود: مدیران نسبت به این موضوع استرس دارند و برنامه‌ها را به مقصد نمی‌رسانند. همایش‌های پیشگیرانه تنها راهکار نیست و در عین برنامه‌های پیشگیرانه 10 سال گذشته مناسب شرایط امروز نیست.
