چهارشنبه گذشته شرکت Aurora Flight Sciences که زیرمجموعه شرکت بوئینگ محسوب می شود، از موفقیت آمیز بودن اولین پرواز آزمایشی وسیله نقلیه خودران و تمام برقی خود خبر داد. در این تست خودروی پرنده به صورت عمودی از زمین بلند شده و با چند ثانیه معلق ماندن در هوا در مکان تعیین شده، فرود می آید.
به گفته بوئینگ در تست های آتی جابجایی بین فازهای برخاستن از زمین و حرکت به سمت جلو مورد آزمایش قرار خواهد گرفت.
خودروی پرنده Aurora Flight Sciences گامی بزرگ در راستای عملی شدن ایده تاکسی های پرنده و پرواز از پشت بام یک آسمان خراش به پشت بام آسمان خراش دیگر به شمار رفته و در صورت نهایی شدن می توان انقلابی در عرصه حمل و نقل شهری ایجاد کند.
اگر چه به غیر از بوئینگ شرکت های دیگری با جدیت تمام ایده تاکسی های شهری پرنده را دنبال می کنند، اما از آنجایی که این کمپانی از مزیت منابع و مهندسی پیشرفته در صنعت هوانوردی برخوردار است، می توان آن را یکی از پیشتازان عرصه اتومبیل های پرنده نامید.
آن چیزی که تلاش های بوئینگ را از بقیه متمایز می کند اینست که در حال حاضر هیچ وسیله نقلیه پرنده ای با پیشرانه تمام الکتریکی در مقیاسی تجاری مشغول انجام وظیفه نیست. دلیل این مساله نیز روشن است، پرواز کردن به انرژی زیادی نیاز دارد و باتری های کنونی به لحاظ نسبت نیرو به وزن هنوز به اندازه لازم پیشرفته نشده اند.
به عبارت بهتر وزن بالای باتری ها امکان بکارگیری آنها در هواپیماها و دیگر وسایل نقلیه پرنده را با محدودیت مواجه کرده است. اکثر کارشناسان معتقد هستند که در سال های آینده و نهایتا در دهه های پیش رو، با پیشرفت تکنولوژی این مشکل حل شده و بالاخره هواپیماها نیز الکتریکی خواهند شد.
نمونه اولیه از وسیله نقلیه پرنده بوئینگ ابعادی برابر با 9.14 متر طول و 8.53 متر عرض داشته و قادر است تا 50 مایل (80.47 کیلومتر) را بدون نیاز به شارژ مجدد پشت سر بگذارد.
شایان ذکر است کمپانی تحقیقاتی Aurora Flight Sciences در سال 2017 توسط بوئینگ خریداری شد. این کمپانی یکی از چند شرکتی است که با اوبر در زمینه توسعه شبکه ای از تاکسی های پرنده همکاری می کند، این شبکه بخشی از سرویس Uber Air است که برای راه اندازی در سال 2023 برنامه ریزی شده است.
علاوه بر تاکسی های پرنده، بوئینگ در زمینه ساخت جت پک های کاربردی نیز فعالیت می کند. غول صنعت هوانوردی جهان اخیرا اسپانسر یک رقابت 2 میلیون دلاری شده که در آن تیم های شرکت کننده باید بتوانند وسیله ای برای پرواز افراد تا فاصله 20 مایلی یا بیشتر را بدون نیاز به شارژ مجدد تولید کنند.
