خبرگزاری تسنیم: چندی پیش، مقاله‌ای در نشریه نیچر (Nature) توسط عده‌ای از دانشمندان انسان شناسی به سرپرستی "کاترینا دوکا" از موسسه مکس پلانک در شهر ینای آلمان، با عنوان تخمین‌های سنی سنگواره‌های انسانی در "غار دِنیسووا" منتشر شد.
آن‌هایی که زیاد با نام "غار دِنیسووا" آشنا نیستند، بد نیست بدانند این مکان یکی از مهمترین غار‌های دنیا است که در منطقه کوهستانی آلتایی در سیبری واقع است و به طرز عجیبی یا به صورت همزمان و یا در دوره‌های مختلف، بقایای انسانی شامل گروه‌های انسانی که هنوز شناسایی نشدند (منظور این است که هنوز بقایای فیزیکی آن‌ها بدست نیامده است، اما رد "دی ان ای" آن‌ها در درون باز سازی‌های ژنتیکی دیگر انسان ریخت‌ها کشف شده است) نئاندرتال‌ها و انسان ریخت‌های موسوم به "دِنیسووا" را دارد.
از آنجایی که دانستن سن مطلق این گروه‌های انسانی مختلف از اهمیت فراوانی بر خوردار است، تیم نویسندگان مقاله حاضر دست به سن سنجی 50 نمونه رادیوکربن (و یکی دو روش دیگر برای سن‌های خارج از محدوده زمانی سن سنجی به روش رادیو کربن) از لایه‌های پارینه سنگی میانی و نوین را انجام داده اند.
بر اساس مدل‌های آماری بدست آمده از این سن سنجی مشخص شده است که تمامی بقایای نئاندرتال‌ها در این غار و همچنین بقایای یک دنیسووا (اسکلت شماره 11، که معروف به دختر انسان ریخت نئاندرتال و انسان ریخت دنیسووا) در زمانی میان 140 هزار تا 80 هزار سال پیش می‌زیسته اند. جوان‌ترین انسان ریخت "دِنیسووا" نیز در فاصله زمانی 76 تا 52 هزار سال پیش زندگی می‌کرده است.